Τις προσεχείς ημέρες, και συγκεκριμένα την Τετάρτη 23/2, διοργανώνονται στη Χίο και τη Λέσβο μαζικές κινητοποιήσεις των κατοίκων ενάντια στις υπερδομές – φυλακές για πρόσφυγες που επιδιώκει, παρά τις μαζικές αντιδράσεις, να φτιάξει ο υπ. Μετανάστευσης (και pushbacks…) Nότης Μηταράκης. Στα ίδια νησιά, την ίδια στιγμή, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες ζουν βίο αβίωτο στις υπάρχουσες δομές, ενώ στην παγωμένη θάλασσα τα απάνθρωπα pushbacks παραμένουν καθεστώς.
Οι διαδηλώσεις της Τετάρτης
Μετά το μπλόκο σε Χίο και Λέσβο στα μηχανήματα που θα ξεκινούσαν εργασίες για τις νέες τερατώδεις «ελεγχόμενες δομές» στα δύο νησιά, και τις διώξεις που ακολούθησαν, την Τετάρτη καλούνται νέες κινητοποιήσεις ενάντια στα σχέδια Μηταράκη, με συγκεντρώσεις, στάση εργασίας και κλείσιμο καταστημάτων.
Τα καλέσματα είναι ετερόκλητα: η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και ο απίθανος, ακροδεξιών αποκλίσεων, περιφερειάρχης Κ. Μουτζούρης («αντάρτης » της ΝΔ) δίνουν τον τόνο, τα τοπικά συντονιστικά ενάντια στη δημιουργία δομών στη Βάστρια (στη Λέσβο) και το Θόλος (στη Χίο) επίσης, καλούν οι τοπικές ΑΔΕΔΥ, όπως και άλλοι φορείς και οργανώσεις που ελέγχονται από το ΚΚΕ, αλλά και οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Από τα «δεξιά», ας τα πούμε έτσι, καλέσματα απουσιάζουν οι αντιπροσφυγικές κορώνες, καθώς αυτή τη στιγμή προέχει η αντίθεση στα σχέδια Μηταράκη – για ορισμένους βέβαια, είναι γνωστό πως αν «ξύσεις» λίγο την επιφάνεια, η αντίθεση στους «λάθρο» και τις «ΜΚΟ που τους φέρνουν» δεν κρύβεται καθόλου.
Από την άλλη μεριά, οι δήμαρχοι Μυτιλήνης και Χίου εκδηλώνονται ανοιχτά πλέον υπέρ των σχεδίων του υπ. Μετανάστευσης, με το επιχείρημα ότι έτσι θα κλείσουν οι υπάρχουσες δομές σε Χίο (ΒΙΑΛ) και Λέσβο (στο Μαυροβούνι, το άθλιο καμπ γνωστό κι ως Μόρια-2), χωρίς βεβαίως να λείπουν οι έπαινοι για τον «περιορισμό των ροών» από τον Μηταράκη (επαινώντας δηλαδή τα απάνθρωπα pushbacks). Το ίδιο αντίθετοι στην κινητοποίηση της Τετάρτης δηλώνουν και μερικοί πρόεδροι χωριών που πλήττονται από την ύπαρξη των σημερινών καμπ. Το διχαστικό δίλημμα Μηταράκη «ή δέχεστε τις νέες δομές ή θα μείνουν οι υπάρχουσες» σπέρνει εμφανώς τη διχόνοια στις κοινωνίες των δύο νησιών.
…και το παράλληλο σύμπαν των pushbacks και του εγκλεισμού
Την ίδια στιγμή, στις δομές της Λέσβου (όπου διαβιούν σήμερα περίπου 1.700 άνθρωποι – όλα τα στοιχεία με βάση τους αριθμούς του υπ. Μετανάστευσης) , της Χίου (περίπου 400), της Σάμου (350) και της Κω (300), πρόσφυγες και μετανάστες εξακολουθούν να βιώνουν τη φρίκη του εγκλεισμού στις δομές.
Το «διαφημιστικό» βίντεο του υπ. Μετανάστευσης για τη δομή στη Σάμο: στη μέση του πουθενά, γεμάτη συρματοπλέγματα, κάμερες, πύλες εισόδου-εξόδου. Μια φυλακή.
Τα νούμερα είναι φυσικά «χαμηλά», χάρη στα pushbacks που καταγράφονται καθημερινά, για τα οποία άλλωστε την περασμένη εβδομάδα είχαμε μια ακόμα μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα, για το δολοφονικό πέταγμα στη θάλασσα της Σάμου τριών προσφύγων από το λιμενικό, εκ των οποίων ένας έχασε τη ζωή του. Επιπλέον, μια Γαλλίδα πολίτης έχει προσφύγει εναντίον της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου με την καταγγελία της επαναπροώθησης. Η άτυχη γυναίκα, που βρίσκεται στις τουρκικές φυλακές, κατηγορεί τις ελληνικές αρχές ότι ανάγκασαν την ίδια και άλλους πρόσφυγες να επιστρέψουν στην Τουρκία, παραβιάζοντας το δικαίωμά της τόσο ως άτομο που προσπαθεί να γλιτώσει τις πολιτικές διώξεις αλλά και τα δικαιώματά της ως Ευρωπαίας πολίτη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα μάλιστα, σε άλλη περίπτωση, εξέδωσε διαταγή προσωρινών μέτρων προς το ελληνικό κράτος καλώντας το να παρέχει ασφάλεια και καταφύγιο σε πρόσφυγες που απειλούνταν με επαναπροώθηση στη Λέσβο.
Τέλος, όπως αναφέρει η ΕφΣυν, το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι αναμένεται να καταθέσει στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου καταγγελίες για τις επαναπροωθήσεις και το σκηνικό βίας και ανομίας που διαδραματίζεται στα θαλάσσια σύνορα και στις ακτές των νησιών του Βορείου Αιγαίου. Επιπλέον,
Και όσοι «τυχεροί» πρόσφυγες και μετανάστες κατάφεραν να φτάσουν στα νησιά; Γι΄ αυτούς το ελληνικό κράτος επιφυλάσσει εγκλεισμό και στέρηση κάθε ανθρώπινης συνθήκης. Ενδεικτικά, στη Σάμο, στην «υπερσύχρονη» δομή που εγκαινίασαν πρόσφατα ο Μ. Σχοινάς και ο Ν. Μηταράκης, κάπου στη μέση του πουθενά, με τα αγκαθωτά συρματοπλέγματα τύπου ΝΑΤΟ, τις κάμερες επιτήρησης, τις πόρτες με τα «τουρνεμάν» και τις κάρτες εισόδου, οι διαμένοντες μπορούν να βγαίνουν μόνο στη διάρκεια της ημέρας, εφόσον οι αστυνομικοί τους το επιτρέπουν και αν η αίτηση ασύλου τους δεν έχει ακόμα εξεταστεί. Η μετακίνηση ως την πόλη, για βασικά είδη πρώτης ανάγκης, για επικοινωνία με δικηγόρους, για έξοδο από το καγκελόφραχτο καμπ, ή για κάποιου είδους απασχόληση σε κάποιο κέντρο των ελάχιστων οργανώσεων που έχουν απομείνει στο νησί, καθίσταται απαγορευτική. Οι ανάσες απαγορεύονται, βίος αβίωτος…
* Η Συνοριακή Γραμμή γράφεται από την άκρη του Αιγαίου και (φιλοδοξεί να) δίνει το παρών τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα στο rednblack.gr
