Η Αλίσια Γκάρθα

 «Ο δράστης των  ρατσιστικών δολοφονιών στο Μπάφαλο έγραψε ένα μανιφέστο μίσους, και μέσα είχε και το όνομά μου»: Η Αλίσια Γκάρθα, συνιδρύτρια του κινήματος Black Lives Matter υπογραμμίζει σε συνέντευξή της στο Truthout, ότι για να αντιπαλέψεις τις αποθρασυμμένες δυνάμεις της λευκής υπεροχής στις ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζεις άλλες μορφές ανισότητας, τη φτώχεια, την κλιματική κρίση και την περιβαλλοντική αδικία, χρειάζεται να χτιστούν ευρείας κλίμακας κοινωνικά κινήματα με τη δύναμη να αλλάξoυν σημαντικά το πώς λειτουργούν οι  καπιταλιστικοί θεσμοί και με το στρατηγικό όραμα μετάβασης σε μια νέα κοινωνικοοικονομική τάξη πέραν του καπιταλισμού.

Μετάφραση: Ηρώ Μαρίνου

Ο δεκαοκτάχρονος οπαδός της «λευκής υπεροχής» που ταξίδεψε από το Μπάφαλο για να πυροβολήσει μαύρους πελάτες στο τοπικό σουπερμάρκετ δεν είχε στόχο μόνο τους δέκα  μαύρους ανθρώπους τους οποίους σκότωσε. Το γεμάτο μίσος μανιφέστο του έκανε ξεκάθαρο ότι στόχος του ήταν όλοι οι μαύροι των Ηνωμένων Πολιτείων -και μαζί ο μαζικός συντονισμός για φυλετική δικαιοσύνη.

«Οι κοινότητες των μαύρων και οι οικογένειές τους θρηνούν για ακόμα φορά  την απώλεια των αγαπημένων τους -μητέρων, πατεράδων, φίλων, συντρόφων, παιδιών -εξαιτίας της λευκής υπεροχής και της φυλετικής βίας», λέει στο Truthout η ριζoσπάστρια ακτιβίστρια Αλίσια Γκάρθα, συνιδρύτρια του Black Lives Matter και διευθύντρια  του Black Futures Lab, μετά την επίθεση. «Είμαι συγκλονισμένη και η καρδιά μου βρίσκεται σε κάθε οικογένεια που έχασε δικό της άνθρωπο αυτό το Σαββατοκύριακο της παράλογης βίας.»

Και η Γκάρθα προσθέτει: «Ο δράστης έγραψε ένα μανιφέστο και το όνομα μου συμπεριλαμβανόταν σ’ αυτό. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Την πρώτη φορά, στοχοποιήθηκα μαζί με πολλούς άλλους σε ένα σχέδιο πρόκλησης βίας και καταστροφής.»

Σύμφωνα με τους Νιου Γιορκ Τάιμς, το μανιφέστο που δημοσιεύτηκε από τον δράστη Πέιτον Σ. Τζέντρον, δήλωνε ότι είχε αποφασίσει να βάλει στόχο το δυτικό Μπάφαλο «επειδή είχε το μεγαλύτερο ποσοστό μαύρων κατοίκων κοντά στο σπίτι του στο νότιο Τάιερ της πολιτείας, μια περιοχή κατά κύριο λόγο λευκών κατοίκων που συνορεύει με την Πενσυλβάνια». Το μανιφέστο του δολοφόνου εξυμνούσε τον λευκό ρατσιστή που σκότωσε 9 μαύρους πιστούς στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας το 2015 όπως επίσης και τον λευκό ρατσιστή σκοπευτή που σκότωσε 51 μουσουλμάνους στο Κράιστσερτς, στη Νέα Ζηλανδία το 2019.

Μετά την επίθεση στο Μπάφαλο υπάρχουν νέα καλέσματα για μαζικές κινητοποιήσεις [εναντίον της φυλετικής βίας] σε όλη τη χώρα. Η Γκάρθα επίσης ζητά άμεσες δράσεις για να περιοριστεί η εξάπλωση του φυλετικού τρόμου και ευρύτερη συμμετοχή σε προσπάθειες κινητοποίησης που βρίσκονται σε εξέλιξη στις Ηνωμένες Πολιτείες για να αποκρουστεί η ενθάρρυνση των λευκών ρατσιστών σε όλη την επικράτεια.

Η Γκάρθα υπογραμμίζει ότι για να αντιπαλέψεις τις αποθρασυμμένες δυνάμεις της λευκής υπεροχής στις ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζεις άλλες μορφές ανισότητας, φτώχεια, κλιματική κρίση και περιβαλλοντική αδικία, θα χρειαστεί να χτιστούν ευρείας κλίμακας κοινωνικά κινήματα με τη δύναμη να αλλάξoυν σημαντικά το πώς λειτουργούν οι  καπιταλιστικοί θεσμοί και με το στρατηγικό όραμα μετάβασης σε μια νέα κοινωνικοοικονομική τάξη πέραν του καπιταλισμού. Αυτά δεν ήταν ποτέ εύκολα ζητήματα, ωστόσο είναι πολύ πιο σημαντικά στην εποχή μας αφού ο παγκόσμιος νεοφιλελευθερισμός έντεινε τις οικονομικές και κοινωνικές αντιθέσεις και η κλιματική κρίση απειλεί να βάλει τέλος στον οργανωμένο ανθρώπινο βίο.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η Γκάρθα εξηγεί γιατί ο ρατσισμός συνεχίζει να παίζει τόσο σημαντικό ρόλο στην κοινωνία μας, πώς μπορεί να οικοδομηθεί μια ανεξάρτητη «μαύρη» πολιτική δύναμη, που είναι και η αποστολή του Black Futures Lab, και τι απαιτείται να γίνει την επόμενη μέρα των επιθέσεων σαν αυτή στο Μπάφαλο.

Λουλούδια στον τόπο της μαζικής δολοφονίας στο Μπάφαλο

Σ.Τζ. Πολυχρονίου: Ποιες είναι οι λέξεις που θα ήθελες να πεις αυτή τη στιγμή, όσο ο κόσμος προσπαθεί να χωνέψει τα τρομακτικά νέα των μαζικών πυροβολισμών εναντίον των μαύρων στο Μπάφαλο;

Η λευκή εθνικιστική βία αυξάνεται -και η ηγεσία αυτής της χώρας αρνείται να κάνει κάτι ιδιαίτερο γι’ αυτό. Τα τελευταία έξι χρόνια, ο πρώην πρόεδρος, οι υποστηρικτές του και οι ομοϊδεάτες πολιτικοί διέγειραν με τρόπο εκκωφαντικό τους λευκούς εθνικιστές, τους ακραίους λευκούς ρατσιστές και τους αυτόκλητους τιμωρούς.  Κέρδισαν σε πολιτικό κεφάλαιο τροφοδοτώντας τους φόβους του κόσμου που τρομάζουν με τη δημογραφική αλλαγή και έδωσαν πολιτική και ηθική κάλυψη σε εκείνους που αντιδρούν σε αυτές τις αλλαγές -και στον φόβο και την αγωνία τους για το αδιαμφισβήτητο μέλλον αυτής της χώρας- με βία. Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Γνωρίζουμε την αντίδραση όταν οι μαύρες κοινότητες επιδεικνύουμε τη δύναμή μας. Η απάντηση ήταν πάντα φυλετικός τρόμος και φυλετική βία και σκόπιμα χρησιμοποιείται .

Την ώρα που ο πρόεδρος περιοδεύει στη χώρα ενθαρρύνοντας τις πολιτείες να ξοδέψουν τα δολάρια του κόβιντ διευρύνοντας τις αστυνομικές δυνάμεις, λευκοί ρατσιστές προκαλούν χάος στην κυβέρνηση και στις ζωές μας. Οι λευκοί ρατσιστές αποθρασύνονται όταν γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν ιδιαίτερες συνέπειες για τις πράξεις τους και όταν συνειδητοποιούν ότι έχουν συμπαθούντες και συμμάχους στην κυβέρνησή μας. Ποιο πολιτικό κόμμα θα αναλάβει πραγματική δράση για να σώσει ζωές και να σώσει αυτή τη χώρα; Δεν έχουμε ανάγκη από άλλα κούφια λόγια, δηλώσεις ή συμβολικές χειρονομίες. Χρειαζόμαστε δράση και αξίζουμε πραγματική αλλαγή.

Εταιρίες όπως η Wikipedia και το Facebook είναι επίσης εφησυχασμένες αφού δίνουν καταφύγιο και παρέχουν πληροφορίες οι οποίες επιτρέπουν στους λευκούς εθνικιστές να σπέρνουν φυλετικό τρόμο. Η ύπαρξη ενός προφίλ το οποίο δεν δημιούργησα αξιοποιήθηκε για να παρέχει ευαίσθητες πληροφορίες για μένα και την οικογένεια μου για δεύτερη φορά. Παρ’όλο που η ασφάλεια μας έχει διακυβευθεί, η Wikipedia αρνείται να κάνει κάτι για αυτό, φαινομενικά στο όνομα της ελευθερίας του λόγου και προστατεύοντας «το αναπαραγόμενο περιεχόμενο των χρηστών».  Όμως τι συμβαίνει όταν αυτοί οι χρήστες είναι λευκοί ακραίοι ρατσιστές; Δεν είμαι η μόνη που δεν θα προστατεύσει η Wikipedia -δημοσιογράφοι και άλλοι ακτιβιστές έχουν  την εμπειρία παρόμοιων προκλήσεων στις δικές τους ιστοσελίδες. Είναι μόνο μια από τις λίγες ιστοσελίδες που δικαιολογούν και παραβλέπουν την εισβολή στην ιδιωτικότητά μας και μας αφήνουν ευάλωτους στις επιθέσεις ανθρώπων που θέλουν να μας βλάψουν εξαιτίας του έργου που κάνουμε.

Δίχως γοργές και αποφασιστικές δράσεις, θα εξακολουθήσουμε να βλέπουμε τον φυλετικό τρόμο να εξαπλώνεται και περισσότερες αθώες ζωές θα χάνονται.

Είστε μια εκ των οργανωτών και ακτιβίστρια των πολιτικών δικαιωμάτων για πάνω από δύο δεκαετίες. Είστε συνιδρύτρια  του Black Lives Matter  (BLM) και διευθύντρια του Black Futures Lab (BFL). Μπορείτε να μοιραστείτε τις σκέψεις σας  γιατί ο ρατσισμός παραμένει ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό της κοινωνίας των Ηνωμένων Πολιτειών;

Ο ρατσισμός παραμένει ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό της αμερικανικής κοινωνίας γιατί είναι το κλειδί στο διαμοιρασμό της εξουσίας. Εξουσία είναι η δυνατότητα να φτιάχνεις κανόνες και να αλλάζεις κανόνες, και ο ρατσισμός βοηθά στο να καθορίσει ποιος θα είναι αυτός που θα φτιάξει τους κανόνες. Ο ρατσισμός δίνει δικαιολογίες γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν και κάποιοι άλλοι όχι, γιατί κάποιοι άνθρωποι ζουν περισσότερο από άλλους, έχουν μια δουλειά και μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους, γιατί κάποιοι τα πηγαίνουν πραγματικά καλά και κάποιοι άλλοι πραγματικά το παλεύουν. Ο ρατσισμός μας συγκρατεί από το να αντιμαχόμαστε μαζί, αυτούς τους στημένους κανόνες γιατί ο ρατσισμός βοηθά στο να συσκοτίζει ότι οι κανόνες είναι εξ αρχής στημένοι.

Μιλήστε μας για το Black Futures Lab. Πώς προέκυψε και ποιοι είναι οι πρωταρχικοί και απώτεροι στόχοι του;

Το BFL εργάζεται στο να κάνει τις  κοινότητες των μαύρων  ισχυρές πολιτικά, έτσι ώστε να είμαστε ισχυροί και στις υπόλοιπες πλευρές της ζωή μας. Εργαζόμαστε για να εξοπλίσουμε τις κοινότητες  με τα εργαλεία που απαιτούνται ώστε να ανατρέψουμε τους στημένους εναντίον μας κανόνες και να τους αντικαταστήσουμε με νέους κανόνες που να μας πάνε όλους, μαζί μπροστά.

Ξεκίνησα το BFL και ακόμα έναν πολιτικό οργανισμό, το Black to the Future Action Fund, για να οικοδομήσω μια ανεξάρτητη μαύρη πολιτική δύναμη -αυτό σημαίνει να βάλω τις μαύρες κοινότητες σε θέση να φτιάχνουν και να αλλάζουν κανόνες και να γίνουν συμμέτοχοι των αποφάσεων ποιος θα κάνει τι, πότε και για ποιον λόγο. Στο BFL, έχουμε κάμποσες στρατηγικές που επιστρατεύουμε για να χτίσουμε την πολιτική δύναμη των μαύρων. Συλλέγουμε πρόσφατα και σχετικά δεδομένα για το ποιες είναι οι κοινότητές μας και τι θέλουμε από την κυβέρνησή μας -το σχέδιο απογραφής των μαύρων είναι τμήμα αυτής της δουλειάς.

Με το σχέδιο απογραφής των μαύρων, εργαζόμαστε για να μαζέψουμε 200.000 απαντήσεις από μαύρες κοινότητες σε όλη την επικράτεια, να μάθουμε περισσότερα από το τι βιώνουν κάθε μέρα και τι θέλουμε να δούμε να γίνεται γι’ αυτό. Κάνουμε πολιτικό και νομικό συμβουλευτικό έργο, λαμβάνοντας τις πληροφορίες από την ερευνά μας και τις χρησιμοποιούμε στο να επικαιροποιήσουμε την πολιτική που θα βελτιώσει τις ζωές τους. Εκπαιδεύουμε επίσης τις κοινότητες μας στο πως να γράφουν, να πετυχαίνουν και να εφαρμόζουν νέους κανόνες που θα βελτιώσουν τις ζωές μας στις πόλεις και τις πολιτείες. Σχεδιάζουμε μια καλή δημόσια πολιτική και προσπαθούμε να την περάσουμε για να κινητοποιήσουμε και να δραστηριοποιήσουμε τις κοινότητες των μαύρων να ψηφίζουν. Και επενδύουμε στις κοινότητές μας με τους πόρους που απαιτούνται για να είναι ισχυρές. Παρέχουμε πόρους για να οργανωθούνε στους οποίους δεν θα είχαν πρόσβαση με άλλο τρόπο.

Μέσω του πρώτου μας σχεδίου για την απογραφή των μαύρων, παρείχαμε στις μαύρες οργανώσεις πόρους για να προσλάβουν ανθρώπους για την οργανωτική δουλειά και την τεχνολογία που απαιτείται ώστε να πλησιάσουν όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται -κάνουμε το ίδιο με την απογραφή αυτού του χρόνου. Αυτή την χρονιά, θα δώσουμε περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια στο να οργανώσουμε το έργο των μαύρων, σε οργανισμούς που ηγούνται μαύροι σε όλη την επικράτεια.

Το πρόβλημα των χαμηλών μισθών θεωρείται το πιο πιεστικό μεταξύ των μαύρων ερωτηθέντων που συμμετείχαν στην πρόσφατη απογραφή που ξεκίνησε το BFL. Ποια θεωρείται ότι είναι η καλύτερη στρατηγική ώστε να αυξηθούν οι μισθοί και να βελτιωθούν οι εργασιακές συνθήκες για τους μη λευκούς;

Για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των χαμηλών μισθών οι οποίοι δεν φτάνουν για να στηρίξουν μια οικογένεια, οι μαύροι ερωτηθέντες της απογραφής ζήτησαν αύξηση του κατώτατου μισθού σε 15 δολάρια την ώρα και αύξηση της κυβερνητικής συμμετοχής στην παροχή στέγασης και ιατρικής περίθαλψης. Στην πιο πρόσφατη έρευνα που έτρεξε από το BFAF, οι ερωτηθέντες θέλαν να δουν μια επέκταση των μέτρων τόνωσης στο νομοσχέδιο για τον Covid-19 του τύπου επιταγές των  2000 δολαριών μέχρι να τελειώσει η πανδημία. Οι ερωτηθέντες λένε ότι θα χρησιμοποιούσαν αυτό το τσεκ για ζητήματα επιβίωσης -ενοίκια/υποθήκες, λογαριασμούς κοινής ωφέλειας, ιατρική φροντίδα. Βλέπουμε επίσης μια επιθυμία να ενδυναμωθούν τα συνδικάτα και να μπουν κανόνες στους χώρους εργασίας και τις επιχειρήσεις για να βελτιωθούν οι μισθοί και οι εργασιακές συνθήκες.

Οι μαύρες κοινότητες και οι άνθρωποι σε φτώχεια έχουν δυσανάλογα μεγάλη έκθεση σε υγειονομικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους. Με δεδομένο ότι ο περιβαλλοντικός ρατσισμός είναι εντελώς πραγματικός στις Ηνωμένες Πολιτείες, ποιο είναι το όραμά σας για τον ρόλο του BFL στον αγώνα ενάντια στον περιβαλλοντικό ρατσισμό και στο ευρύτερο αίτημα της οικοδόμησης ενός παγκόσμιου περιβαλλοντικού κινήματος;

Οι κοινότητες των μαύρων έχουν δυσανάλογες συνέπειες του περιβαλλοντικού ρατσισμού. Βρήκαμε στις έρευνές μας ότι οι μαύροι κατανοούν ότι το περιβάλλον είναι κάτι περισσότερο από τις καιρικές συνθήκες -είναι επίσης η πρόσβαση σε πράγματα που χρειαζόμαστε για να ζούμε καλά. Το ένα τρίτο των ερωτηθέντων είπαν ότι η αδυναμία πρόσβασης σε καθαρό πόσιμο νερό είναι μεγάλη έγνοια για αυτούς και το 31% είπε ότι η μη πρόσβαση σε υγιεινή τροφή είναι ένας πρωταρχικός προβληματισμός που σχετίζεται με τον περιβαλλοντικό ρατσισμό. Ο ρόλος μας είναι να δείξουμε την επίπτωση στις κοινότητες των μαύρων και να διασφαλίσουμε ότι η επίλυση αυτών των συνεπειών αντικατοπτρίζονται στη δημόσια πολιτική που πετυχαίνουμε και εφαρμόζεται σε πόλεις και πολιτείες της επικράτειας.

Ο σχηματισμός μιας κοινής ταυτότητας ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικών κοινοτήτων, με μια κοινή κοσμοθεωρία και μια κοινή στρατηγική στην επιδίωξη για δικαιοσύνη και ριζοσπαστική κοινωνική αλλαγή, καθόρισε τα κοινωνικά κινήματα παγκοσμίως τις δεκαετίες του ’60 και του ΄70. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά δεν βλέπω να γίνεται αυτό στα σημερινά κοινωνικά κινήματα, τα οποία φαίνεται να επικεντρώνονται στην συντριπτική τους πλειοψηφία σε συγκεκριμένα ζητήματα και  πράγματι στερούνται μιας συνολικής ατζέντας ενός παγκόσμιου μετασχηματισμού. Τι γνώμη έχετε γι’ αυτό; Είναι δυνατό να οικοδομηθεί ένα ευρύ και συμπεριληπτικό κοινωνικό κίνημα στο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό τοπίο του 21ου αιώνα το οποίο αμφισβητεί το υπάρχον κοινωνικόοικονομικό σύστημα, ενώ παράλληλα οραματίζεται ένα μέλλον που να λειτουργεί για όλους;

Μπορώ εντελώς να κατανοήσω για ποιο λόγο τα κινήματά μας λειτουργούν με στεγανά -και πράγματι πιστεύω ότι έχουν γίνει και γίνονται προσπάθειες δημιουργίας και προώθησης μιας συνολικής ατζέντας παγκόσμιας αλλαγής. Επειδή το μεγαλύτερο έργο μας πραγματοποιείται δίχως κερδοσκοπικά μέσα στηριζόμενο σε φιλανθρωπίες και φιλανθρωπικά δολάρια, αρχίζει να αντικατοπτρίζει τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε στο να το χρηματοδοτήσουμε. Η φιλανθρωπία κατά κύριο λόγο διαχωρίζεται σε συγκεκριμένα ζητήματα και αν το κίνημά μας εξαρτάται από αυτή για να επιβιώσει, αυτό σημαίνει ότι πολύ πιθανό να οργανωθεί και με τέτοιο τρόπο. Πρέπει επίσης να συνεχίζουμε να ξαναφτιάχνουμε την οργάνωσή μας λαμβάνοντας υπόψη τις επιθέσεις που δεχόμαστε από το κράτος και για να είμαστε ειλικρινείς, μέσα από τις ίδιες τις γραμμές μας. Η ιστορία δεν είναι γραμμική και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο στο πώς ζούμε. Όμως, από το κίνημα για τις ζωές των μαύρων μέχρι την παγκόσμια  λαϊκή συμμαχία για δικαιοσύνη, φυτεύονται σπόροι που έχουν στόχο να ενωθούν σε κάτι συνεκτικό και κάτι που να έχει νόημα και θα καταστεί, ελπίζω,  μια μέρα ανίκητο. Και αυτό είναι κάτι που μου δίνει μεγάλη ελπίδα.

Διαβάστε επίσης

Δίκη Πολύκαρπου Γεωργιάδη: μια κακόγουστη φάρσα της «Αντιτρομοκρατικής»

Ενάμιση χρόνο πριν, την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020, ο αγωνιστής Πολύκαρπος Γεωργιάδης…

Εντουάρ Λουί: «Ενάντια στον φασισμό, θα πάω να ψηφίσω έναν υποψήφιο που μισώ βαθιά»

Τον Εντουάρ Λουί, μια από τις πιο μαχητικές φωνές υπέρ της εργατικής…