Η έκταση της εκτυλισσόμενης τραγωδίας στην Ουκρανία ξεπερνάει ακόμα και τις πιο απαισιόδοξες αρχικές εκτιμήσεις. Ένα μήνα μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής, οι νεκροί μετριούνται σε χιλιάδες, οι τραυματίες σε δεκάδες χιλιάδες, οι πρόσφυγες έχουν ξεπεράσει τα 3,5 εκατομμύρια, η καταστροφή των ουκρανικών υποδομών είναι ανυπολόγιστη, ολόκληρος ο πλανήτης βυθίζεται στην ενεργειακή κι επισιτιστική κρίση.
Τίποτα δεν δείχνει ότι θα δοθεί σύντομα τέλος στις μάχες. Αντιθέτως, μετά την τελευταία τοποθέτηση του ρωσικού Γενικού Επιτελείου και τις δηλώσεις Μπάιντεν στην Πολωνία, φαίνεται ότι μόνο οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν για καιρό. Αλλά ακόμα και όταν επιτευχθεί κάποιου είδους εκεχειρία, δεν θα υπάρξει στέρεη και βιώσιμη συνθήκη ειρήνης.
Ταυτόχρονα, η διεθνοποίηση της σύγκρουσης μέσα από την επιστράτευση χιλιάδων ξένων μισθοφόρων και τη άφθονη παροχή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία από το ΝΑΤΟ, προκαλεί τον φόβο της επέκτασης της ανάφλεξης. Η απειλή της χρήσης πυρηνικών έχει επιστρέψει.
Υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων, η συντακτική ομάδα του rednblack.gr επιβεβαιώνει και εμπλουτίζει 5 θέσεις που είχε υιοθετήσει από την αρχή του πολέμου.
1. Η ρωσική εισβολή πρέπει να σταματήσει αμέσως και τα ρωσικά στρατεύματα να αποσυρθούν. Ακόμα κι εκείνοι που αρχικά έβρισκαν κάποιες δικαιολογίες για τον Πούτιν, δεν ξέρουμε πώς μπορούν να υποστηρίξουν πλέον ότι μπορεί να είναι αναγκαίο τίμημα τόσοι θάνατοι και τόση καταστροφή. Οι εικόνες του ολέθρου από τη Μαριούπολη και τις άλλες ουκρανικές πόλεις υπενθυμίζουν ότι δεν υπάρχουν καλές και κακές επεμβάσεις, καλοί και κακοί ιμπεριαλισμοί. Ο ιμπεριαλισμός σε κάθε εκδοχή του, αποτελεί μια μηχανή θανάτου. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ρωσικός στρατός στις επιχειρήσεις του δείχνουν ότι η αναβίωση του τσαρισμού, όπως και κάθε εθνικιστικό ιδεολόγημα, προσκρούει στο πείσμα της πραγματικότητας.
2. Το ΝΑΤΟ δεν είναι δύναμη ειρήνης όπως θέλει να παρουσιάζεται, αλλά δύναμη πολέμου και αποσταθεροποίησης. Πέρα από τις μεγάλες ευθύνες του για την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης στην Ουκρανία, η πολιτεία του μετά την έναρξη της εισβολής δεν αποσκοπεί στην αποκλιμάκωση, αλλά στη συνέχιση της αντιπαράθεσης. Οι ΗΠΑ που δίνουν τον τόνο στο δυτικό στρατόπεδο, βρήκαν στον τυχοδιωκτικό μεγαλοϊδεατισμό του Πούτιν τη χρυσή ευκαιρία για την ενίσχυση της κυριαρχίας τους στην Ευρώπη σε στρατιωτικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
3. Η απόφαση της κυβέρνησης να αποστείλει στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία, συνιστά εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο. Πρόκειται για επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό ο οποίος θέτει την κοινωνία σε κίνδυνο κι ενισχύει την όξυνση (στο μέτρο που αντιστοιχεί σε μια χώρα σαν την Ελλάδα). Στην ουσία ο Μητσοτάκης θέλει η Ελλάδα να βρεθεί στην πρώτη γραμμή του δυτικού στρατόπεδο, επαναφέροντας το δόγμα Παπάγου στην εξωτερική πολιτική. Είναι ελπιδοφόρα η ισχυρή διαφωνία της κοινωνικής πλειονότητας με την ελληνική εμπλοκή στον πολέμο, έτσι όπως αυτή εκφράζεται στις δημοσκοπήσεις.
4. Μπορεί να μην είναι βέβαιο ότι έχουμε μπει σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, εντούτοις, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε ένα νέο μακαρθισμό. Ο αντιρωσισμός έχει αντικαταστήσει τον παλιό αντικομμουνισμό. Μια πολιτική υστερία φαίνεται να καταλαμβάνει τις χώρες της ΕΕ, με αποτέλεσμα να εξοβελίζεται οτιδήποτε ρωσικό. Φτάσαμε στο σημείο να κλείνουν ΜΜΕ με κεντρική πολιτική απόφαση της ΕΕ, ενώ δεν έχουν παραβιάσει τους νόμους που διέπουν τη λειτουργία της Ενημερώσης.
Στην Ελλάδα ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης στοχοποιεί ως «φιλοπουτινική» οποιαδήποτε αντιπολεμική φωνή. Ταυτόχρονα εξαπολύονται άθλιες συκοφαντίες περί πληρωμένων πρακτόρων, οι οποίες φέρνουν στο νου τις πιο τραγικές στιγμές της πρόσφατης ιστορίας. Οι μεγάλης κλίμακας επιθέσεις που εξαπολύθηκαν εναντίον των αντιπολεμικών συναυλιών, αποτελούν ίσως την πιο τρανταχτή απόδειξη ότι επιχειρείται να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο στον δημόσιο διάλογο όπου η αντιπολεμική άποψη δεν θα έχει θέση.
5. Η υποδοχή εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων από τις χώρες της ΕΕ, είναι απολύτως θετική. Αυτό πρέπει να γίνεται με όλους τους πρόσφυγες, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας και χρώματος. Στο ζήτημα των προσφύγων δεν μπορούμε να μη στηλιτεύσουμε τη ρατσιστική πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών των χωρών της ΕΕ, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης. Την ώρα που οι Ουκρανοί γίνονται θερμά δεκτοί, όλοι οι υπόλοιποι πρόσφυγες υπόκεινται στην εγκληματική πολιτική των push-backs και των στρατοπέδων κράτησης.
Είναι βέβαιο πια ότι έχουμε μπει σε μια νέα σκοτεινή εποχή. Εποχή πολεμικών συγκρούσεων, εξοπλισμών, γενικευμένης αποσταθεροποίησης, ηθικού πανικού και νεομακαρθισμού. Σε αυτήν τη συγκυρία το ζήτημα της ειρήνης πρέπει να μπει στην πρώτη θέση της ατζέντας του Κινήματος. Να προτάξουμε το σύνθημα «Ειρήνη στην Ουκρανία και τον κόσμο», συγκεκριμενοποιώντας το ταυτόχρονα: να σταματήσει η ρωσική εισβολή, όχι στο ΝΑΤΟ και την επέκτασή του, καμία ελληνική εμπλοκή, φραγμός στην κούρσα των εξοπλισμών, πρόσφυγες καλοδεχούμενοι, όχι στον μακαρθισμό.
Ο πόλεμος δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις. Στους δρόμους μπορούν να γεννηθούν οι νέες αντιπολεμικές συνειδήσεις.
Artwork: Χρυσαυγή Δασκάλα
