Με αφορμή το no torture festival, που ξεκινά το Σάββατο 1 Οκτωβρίου, μιλήσαμε με τον Σίλβιο Κουλλόλλι, μέλος της αναρχικής συλλογικότητας Μασόβκα, για την υπόθεση της Νέας Σμύρνης και τα βασανιστήρια του ελληνικού κράτους. Τη συνέντευξη πήρε ο Δημήτρης Μπιτουλάς-Κουρούσης:
***
Σίλβιο, εκ μέρους της ομάδας του rednblack, να σου πω ότι χαίρομαι που θα τα συζητήσουμε σήμερα. Σε ευχαριστούμε πολύ.
Εμείς σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση.
Η σημερινή συνέντευξη έχει θέμα το πρώτο no torture festival στο Γεωπονικό, που θα γίνεται το Σαββατοκύριακο 1 και 2 Οκτωβρίου. Πότε και πώς ξεκίνησε η ιδέα για αυτό το φεστιβάλ;
Η ιδέα γι’ αυτό το το φεστιβάλ ξεκίνησε λίγο μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, τον Μάρτιο του 2021, και το όνομα το σκεφτήκαμε λόγω των βασανιστηρίων μετά το τέλος της πορείας στον Άρη και τον Όμηρο, οι οποίοι είχαν λάβει μέρος στη διαμαρτυρία τότε. Για να θυμηθούμε λίγο τα γεγονότα, αυτή η πορεία, που είχε προκληθεί εν μέσω της δεύτερης καραντίνας μετά τον ξυλοδαρμό ενός νεαρού από τους αστυνομικούς μερικές μέρες πριν, ήταν ενάντια στην αστυνομική βία, την αυθαιρεσία και τον εγκλεισμό. Η τεράστια πορεία με ετερόκλητα χαρακτηριστικά –από γονείς με παιδιά, μέχρι αριστερές, κομμουνιστικές και αναρχικές οργανώσεις–, κατέληξε σε συγκρούσεις, ενώ το βράδυ ακολούθησε πογκρόμ βίας και συλλήψεων από την ΕΛ.ΑΣ.
Ο Άρης και ο Όμηρος δεν συνελήφθησαν το ίδιο βράδυ, αλλά απήχθησαν την επόμενη μέρα από τα σπίτια τους από την Αντιτρομοκρατική. Μεταφέρθηκαν στον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ, όπου και ξεκίνησε ο βασανισμός τους επί ώρες, σαν μέσο ανάκρισης τόσο για την πορεία της προηγούμενης μέρας όσο και για την ευρύτερη κινηματική τους δράση. Τα βασανιστήρια αυτά ακολουθούν χρονικά την παρακολούθηση του τηλεφώνου του Άρη για «λόγους εθνικής ασφάλειας», πράγμα παράνομο, καθώς δεν υπήρχε θεσμικός λόγος να τον παρακολουθούν. Αυτή η παρακολούθηση του τηλεφώνου του Άρη ήταν και ο λόγος της σύλληψής τους, καθώς απομόνωσαν ένα ηχητικό «στοιχείο» από τηλεφωνική επικοινωνία της μέρας της πορείας, στο οποίο ο Όμηρος αναφέρει τη φράση «τους σκοτώσαμε».
Ο Όμηρος εδώ βέβαια αναφέρεται γενικά και διασταλτικά στο σώμα της πορείας απέναντι στις αστυνομικές δυνάμεις, και όχι σε συγκεκριμένο περιστατικό. Η αστυνομία, αντίθετα, το βρήκε ως ομολογία ενοχής για τον τραυματισμό του αστυνομικού που έγινε viral τότε, και τον προφυλάκισε για ένα διάστημα σχεδόν ενός χρόνου. Μετά από αυτά τα γεγονότα μάς ήρθε η ιδέα του φεστιβάλ, για να προπαγανδίσει το γεγονός ότι γίνονται βασανιστήρια και σήμερα. Η λέξη αυτή δεν χρησιμοποιείται τυχαία και δεν είναι κάτι ασήμαντο, και προφανώς δεν είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν. Βασανιστήρια γίνονται κανονικά στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας. Θέλουμε λοιπόν να αναδείξουμε ότι η ΕΛ.ΑΣ. βασανίζει και ότι γενικότερα το κράτος έχει σαν τακτική τον βασανισμό: όταν δεν μπορεί να καταστείλει, βασανίζει προληπτικά.
Πες μου δυο λόγια για το πολιτικό περιεχόμενο και τα πολιτιστικά δρώμενα του φεστιβάλ.
Το no torture festival είναι μια συνδιοργάνωση της Αναρχικής Συλλογικότητας Μασόβκα και της οικογένειας του Βασίλη Μάγγου. Βλέπουμε τη σύνδεση μεταξύ των δύο υποθέσεων μέσω των βασανισμών που υπέστησαν τόσο ο Άρης και ο Όμηρος όσο και ο Βασίλης. Ο Βασίλης ήταν αγωνιστής ενάντια στην καύση σκουπιδιών στο Βόλο, συνελήφθη σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα δικαστήρια του Βόλου και ξυλοκοπήθηκε άγρια ενώ κατέληξε μετά από λίγες μέρες. Όπως είχε δηλώσει ο πατέρας του, «ο Βασίλης μπορεί να μην πέθανε από μια σφαίρα στην καρδιά, αλλά από μια σφαίρα στην ψυχή». Αξίζει εδώ να αναφερθούμε στο γεγονός ότι ο βασανισμός δεν τελειώνει με το ξύλο αλλά συνοδεύει το άτομο για όλη του ζωή…
Η υπόθεση του Βασίλη δεν πρέπει να ξεχαστεί και οι δράστες πρέπει να λογοδοτήσουν, και γι’ αυτό το λόγο το φεστιβάλ ονομάστηκε Βασίλης Μάγγος σε μνήμη του ίδιου και σαν απόπειρα ανάδειξης της υπόθεσης. Μέσα λοιπόν από πολιτιστικά δρώμενα θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τις δύο υποθέσεις καθώς και το γεγονός ότι η αστυνομία βασανίζει καθημερινά στο δρόμο. Σε πορείες, στο δρόμο, στα σύνορα, η ΕΛ.ΑΣ δολοφονεί και βασανίζει.
Μέσα από το φεστιβάλ προσπαθούμε να πετύχουμε δύο στόχους. Ο ένας και λιγότερο σημαντικός είναι η οικονομική ενίσχυση για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων της οικογένειας Μάγγου αλλά και για τα δικά μας δικαστήρια καθώς και για τις αιτήσεις αποφυλάκισης του Ομήρου. Ο δεύτερος και σημαντικότερος λόγος είναι να αναδειχθεί το ζήτημα των βασανιστηρίων και να κρατηθεί το φεστιβάλ ανά τα χρόνια και να αφιερώνεται κάθε χρόνο σε οποιοδήποτε άτομο βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Δεν βασανίζεται δηλαδή μόνο κόσμος του κινήματος, αλλά δυνητικά ο κάθε άνθρωπος που ίσως δεν θα έχει αυτή τη δυνατότητα να αναδείξει το θέμα.
Το φεστιβάλ την πρώτη μέρα έχει εκδήλωση για τη δίκη των κατηγορουμένων για την πορεία στην Νέα Σμύρνη και ακολουθεί συναυλία με τους Jose/Jafar/Maoue/Λαιμού Θηλιά/Πυρηνικό Απόβλητο, Νιο.Στε, Κάτοχος x Jako x Septimo x Kazal, Sponty, Fer De Lance. Τη δεύτερη μέρα θα γίνει παρουσίαση της υπόθεσης βασανισμού του Βασίλη Μάγγου και θα ακολουθήσει συναυλία με τους Κυνηγούς Ονείρων, Γραμμές, Φωτεινή Βελεσιώτου, Νεφέλη, Φασούλη, Φώτη Σιώτα, ενώ θα ακολουθήσει ικαριώτικο Γλέντι.
Εκτός από τη δίκη για τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, δικάζεστε και σαν συλλογικότητα με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης. Πώς εντάσσεται στο πολιτικό σκηνικό αυτή η απόπειρα ποινικοποίησης του οργανωμένου κινήματος καθώς και του κόσμου που βγαίνει στο δρόμο;
Η στοχοποίησή μας ξεκίνησε με την κατηγορία περί σύστασης εγκληματικής οργάνωσης. Όλα ξεκίνησαν μετά από παρέμβασή μας στα γραφεία του Βαρβιτσιώτη με τη σύλληψη τη δική μου μου και του Άρη για την εν λόγω παρέμβαση την επόμενη μέρα. Όσο περιμέναμε μια δικογραφία που αφορά πλημμελήματα, καθώς η παρέμβαση αφορούσε βάψιμο με σπρέι, μας ανακοίνωσαν ότι θα μπουν στα σπίτια μας να τα ψάξουν! Σύντομα μας έρχεται μια δικογραφία εκατοντάδων σελίδων, στην οποία κατηγορούμαστε για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Εντάξει, όσο ισχυρή και να είναι μια γραφειοκρατία, δικογραφία εκατοντάδων σελίδων σε μια νύχτα δεν βγάζει, η κατάσταση ήταν όλη προσχεδιασμένη και περίμεναν μόνο μια αφορμή. Βασικά συνέλαβαν εμάς τους δύο λόγω της παρουσίας μας στα social media. Εκείνη την εποχή ξεκινά η παράνομη παρακολούθηση του Άρη. Αυτά τα γεγονότα συνιστούν στοχοποίηση της συλλογικότητας αλλά και ολόκληρου του κινήματος, καθώς, αν μια αναρχική συλλογικότητα χαρακτηριστεί εγκληματική οργάνωση, ανοίγει μια πόρτα χωρίς επιστροφή.
Το φεστιβάλ γίνεται εν όψει της δίκης των κατηγορουμένων εκείνης της μέρας στη Νέα Σμύρνη, η οποία θα γίνει στις 10 του Οκτώβρη. Θες να μας πεις δυο λόγια για το πολιτικό επίδικο αυτής της δίκης;
Σε ό,τι αφορά τη δίκη της Ν. Σμύρνης έχουμε να κάνουμε με μια δύσκολη υπόθεση. Όλοι όσοι είχαν τότε προφυλακιστεί τότε έχουν αποφυλακιστεί, πλην του Όμηρου, ο οποίος βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό. Ειχαν προφυλακισθεί τότε ο “ινδιάνος”, ενώ υπήρχαν στοιχεία που βεβαίωναν την παρουσία του σε άλλο τόπο, την ίδια ώρα, ένας άνθρωπος που έχασε το πορτοφόλι του κατά τη διάρκεια της πορείας, και όταν το αναζήτησε σε Α.Τ., προφυλακίστηκε, και ένας ακόμη, ο οποίος παράνομα παρακολουθήθηκε. Όλοι οι προφυλακισθέντες αθωώθηκαν, πλην του Όμηρου, γεγονός που συνδέει την αθώωση του ίδιου με πλήρη κατάρρευση της υπόθεσης.
Έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα, από την αρχή της υπόθεσης, ότι ο ίδιος είναι θύτης. Τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης έχουν συμβάλει όσο το δυνατόν περισσότερο σε αυτό για να μπορέσουν να κρατήσουν ενεργή την υπόθεση ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας διαδηλωτής που έτυχε να πέσει στα χέρια τους, να προφυλακιστεί και να βασανιστεί. Οι μόνοι θύτες είναι η ΕΛ.ΑΣ. και οι ανώτεροι υφιστάμενοί τους. Αντιλαμβανόμαστε, συνεπώς, ότι η αστυνομία θα κάνει το παν δυνατό για να μη φανεί άλλη μια σκευωρία. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε στα δικαστήρια στις 10 του μηνός να στηρίξουμε τα συλληφθέντα άτομα και να εναντιωθούμε στον μηχανισμό διώξεων της ΕΛ.ΑΣ. γιατί είναι μια υπόθεση που ο καθένας μας θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στην ίδια θέση.
