Μα γιατί δεν πανηγυρίζουν οι ακροδεξιοί στο άκουσμα της είδησης ότι ο υπ. Μετανάστευσης πήγε στο Πακιστάν για να υπογράψει συμφωνία για «εισαγωγή» σύγχρονων σκλάβων, δηλαδή εργατών γης για 9μηνη, το πολύ, παραμονή, σε συνθήκες σκλαβιάς χωρίς κανένα άλλο δικαίωμα;
Στις ενημερωτικές ιστοσελίδες αναπαράχθηκε ιδιαίτερα η είδηση για την επίσκεψη του υπ. Μετανάστευσης, Νότη Μηταράκη, στο Πακιστάν και το Μπαγκλαντές. Σκοπός, κατά το υπουργείο, η σύναψη συμφωνίας για την εργασία των εργατών γης από τις δύο χώρες στα ελληνικά χωράφια (με τις γνωστές… ειδυλλιακές συνθήκες εργασίας, όπως τις ξέρουμε από τη Μανωλάδα), με 9μηνη παραμονή χωρίς κανένα άλλο δικαίωμα – κανονικό δουλεμπόριο με διακρατική συμφωνία δηλαδή, εισαγωγής φτηνού εργατικού δυναμικού. Παράλληλα, πάντα κατά το υπουργείο, θα υπάρξει συμφωνία για επανεισδοχή όσων έχουν εισέλθει παράνομα στη χώρα.
Ωστόσο, οι ακροδεξιές ιστοσελίδες και φυλλάδες, σαν τη Δημοκρατία, έσπευσαν να καταγγείλουν τον υπ. Μετανάστευσης ότι θα φέρει χιλιάδες μετανάστες νόμιμα, από μια χώρα «φίλη της Τουρκίας» (το Πακιστάν), θα φτιάξει «ισλαμικές μειονότητες» και άλλα τέτοια γνωστά ακροδεξιά τροπάρια. Τα δεκάδες σχόλια στις σελίδες στο facebook των νησιώτικων ΜΜΕ ήταν ακόμα πιο φρικτά, με εμετικές επινοήσεις που στάζουν χολή για τους «λάθρο» που θα φέρει ο Μηταράκης.
Ουπς, μα εδώ υπάρχει μια αντίφαση: ο Μηταράκης είναι ο υπουργός των pushbacks και του «περιορισμού των ροών», των δομών – φυλακών, του εκσυγχρονισμένου «θα κάνουμε το βίο αβίωτο» στους «παράνομους» μετανάστες. Οι ακροδεξιοί θα έπρεπε να πανηγυρίζουν για την εξέλιξη: ο υπουργός βάζει κρατική βούλα στην εκμετάλλευση των φτωχών ξένων, εξυπηρετεί ωραιότατα την εκμετάλλευσή τους από τα ντόπια μικρο-αφεντικά και τους ξαποστέλνει μετά από 5 σεζόν για να μην κατοχυρώσουν κανένα δικαίωμα.
Η αλλοπρόσαλλη στάση του ακροδεξιού ακροατηρίου απέναντι στην κίνηση του ομοϊδεάτη τους υπουργού μπορεί βέβαια να εξηγηθεί: πηγάζει, καταρχήν, από το σκέτο μίσος για όλους τους ξένους και την παρουσία τους στη χώρα, ανεξάρτητα αν θα πρόκειται απλώς για σύγχρονους σκλάβους.
Επιπλέον, εξηγείται από τις ενδο-ακροδεξιές (και εντός ΝΔ) αντιθέσεις, που οδηγούν σε πλειοδοσία χαρακτηρισμών εναντίον όποιου δεν είναι αρκετά ακραίος ώστε να κραυγάζει νέτα – σκέτα «έξω οι ξένοι» και «πνίξτε τους». Εξηγείται ακόμα από τη στάση απέναντι στο ίδιο το πρόσωπο, τον Νότη Μηταράκη, που εξαγρίωσε ολόκληρα νησιά (τη Χίο και τη Λέσβο) το 2020, με την εισβολή και τους τραμπουκισμούς των ΜΑΤ, για να επιβάλει τις νέες υπερδομές-φυλακές, στίγμα που τον κυνηγά έκτοτε και δεν έχει ξεχαστεί καθόλου από τις νησιωτικές κοινωνίες, που έχουν σχεδόν ολότελα στραφεί εναντίον του.
Οι «χρήσιμοι» και οι άλλοι…
Πέρα από την ακροδεξιά θολούρα, ωστόσο, η ίδια η κίνηση του υπ. Μετανάστευσης δεν είναι παρά η προσαρμογή στα καθ’ ημάς του σχεδίου της «χρήσιμης» μετανάστευσης – που σημαίνει ότι η «άχρηστη», η «ανεξέλεγκτη», η «παράνομη» θα διώκεται και θα καταστέλλεται με κάθε μέσο. Αυτή η «χρήσιμη» μετανάστευση, λοιπόν, στις περιπτώσεις των ανεπτυγμένων βιομηχανικά χωρών σημαίνει προσέλκυση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού από τις φτωχότερες χώρες (δεν είναι άραγε οι Έλληνες γιατροί που μεταναστεύουν σήμερα στη Γερμανία ένα τέτοιο παράδειγμα;). Στην ελληνική περίπτωση, σημαίνει εισαγωγή (ή υποταγή σε κανόνες των ήδη εργαζόμενων εδώ) ανθρώπων για δουλειές που δεν καλύπτονται από το εγχώριο δυναμικό, με μισθούς πείνας και συνθήκες άθλιες.
Με δυο λόγια, νόμιμη σκλαβιά, χαμηλοί μισθοί, έλλειψη δικαιωμάτων, κι όλα αυτά με κρατική βούλα: ο ελληνικός μικροκαπιταλισμός ευχαριστεί τον Νότη Μηταράκη και ανοίγει σαμπάνιες…