Οι ασχήμιες του ναζιστή δικηγόρου του Γιάννη Λαγού, Κώστα Πλεύρη, θέλησαν να σκεπάσουν το σημαντικό της περασμένης εβδομάδας: την καταλυτική παρουσία της Μάγδας Φύσσα. Από τον τοίχο του Θανάση Καμπαγιάννη (7.9.2022), αλιεύσαμε ένα σημείωμα που θυμίζει ό,τι πρέπει να κρατήσουμε από την ακροαματική διαδικασία της περασμένης Παρασκευής.
Τον κύριο Τάκη και την κυρία Μάγδα τους γνωρίσαμε στην πιο σκληρή στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου: όταν χάνει κάποιος το παιδί του, και μάλιστα από στυγνούς και αμετανόητους δολοφόνους. Δεν μας χρωστούσαν το βάρος που σήκωσαν.
Κι ήταν βάρος ασήκωτο που το έχουν εξηγήσει σπαρακτικά στο δικαστήριο.
Ο κύριος Τάκης στο πρωτο δικαστήριο: όταν περιέγραψε τη στιγμή που μιλούσε στον γιο του στον νεκροθάλαμο ρωτώντας τον “τι θα πω στη μάνα σου;”.
Και η κυρία Μάγδα σήμερα: όταν περιέγραψε τη στιγμή που πλησίασε το σώμα του Παύλου: “δεν ήταν φοβισμένος, το παιδί μου κοιμόταν, πήγα να τον ζεστάνω. Δυστυχώς ήταν νεκρός”.
Η ψυχική δύναμη που έδειξαν αυτοί οι άνθρωποι για να ξαναζήσουν αυτό το δράμα και να αξιώσουν δικαιοσύνη θα ήταν από μόνη της αξιοθαύμαστη.
Οφείλουμε, όμως, στην κυρία Μάγδα μεγάλο χρέος γιατί σήμερα έκανε κάτι ακόμα παραπάνω: συνέθεσε σε μια κατάθεση το παζλ της εγκληματικής οργάνωσης, χωρίς την οποία αυτή η δολοφονία δεν θα είχε συμβεί.
Έδωσε πυξίδα στο δικαστήριο που τώρα μαθαίνει τη δικογραφία και έβαλε στη θέση τους όλες τις ψηφίδες της υπόθεσης, που θα αναδειχθούν βέβαια αναλυτικά από τους μάρτυρες και τα έγγραφα.
Για να το κάνει αυτό, χρειάστηκε πολύς κόπος, χρόνος, επιμονή, υπομονή, στοχοπροσήλωση. Δεν είναι εύκολο για μια καθημερινή γυναίκα από το Κερατσίνι που, μέχρι πριν τη δολοφονία του γιου της, δεν είχε περάσει ούτε έξω από τα δικαστήρια, να πετύχει τέτοια αυτοσυγκέντρωση – αντιμέτωπη μάλιστα με τις ασχημίες που όλοι είδαμε – και να μιλήσει για όλα: κλήσεις, μηνύματα, μαρτυρίες, δημοσιεύματα, βιντεοληπτικό υλικό, ηχητικά, δικογραφίες.
Όταν η κατάθεσή της τελείωνε, το δικαστήριο είχε ήδη μπροστά του το πανόραμα της υπόθεσης, που δεν αφορά μία μόνο δολοφονία, τη δολοφονία του Παύλου, αλλά έναν εγκληματικό μηχανισμό που κάτω από το προκάλυμμα του πολιτικού κόμματος τελούσε κακουργηματικές πράξεις κατά των αντιπάλων του, με ναζιστικό και ρατσιστικό κίνητρο.
Αυτά θα γράψει η σημερινή μέρα. Η ευγνωμοσύνη μας είναι μεγάλη. Και το χρέος μας πρέπει να ξεπληρωθεί μέχρι τέλους.
