Την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022, στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χανίων έχει οριστεί για μια ακόμα φορά η πρωτόδικη (!) εκδίκαση του θανατηφόρου τροχαίου εγκλήματος με θύματα την 20χρονη Στέλλα Μούσχου, τον 19χρονο Γιάννη Στρογγυλό και το σκυλί τους, που περπατούσαν μπροστά στο Πολυτεχνείο Κρήτης στις 17 Αυγούστου 2017.
Όπως σημειώνει το soste.gr, η υπόθεση αυτή τη φορά έχει οριστεί 7η στο πινάκιο, γεγονός που σημαίνει πως οι πιθανότητες διεξαγωγής της είναι αυξημένες, χωρίς βέβαια τίποτα να είναι σίγουρο…
Ο Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα επισημαίνει ότι αισίως συμπληρώνονται 4 χρόνια, 7 μήνες και 13 ημέρες χωρίς να έχει εκδικαστεί το πρωτόδικο (!).
Το ιστορικό των συνεχών αναβολών
Ο Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα επισημαίνει ακόμα, μεταξύ άλλων:
Δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με ένα τόσο “ελαφρύ αδίκημα”: η υπόθεση ορίστηκε αρχικά να εκδικαστεί στο Πλημμελειοδικείο Χανίων στις 22 Μαρτίου 2019, αλλά… τοποθετήθηκε 32ηστο πινάκιο σε σύνολο 34 με αποτέλεσμα να αναβληθεί «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου». Με χαρακτηριστική άνεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ένα ολόκληρο χρόνο μετά, στις 13 Μαρτίου 2020 αλλά μια ημέρα πριν τη δίκη ανακοινώθηκαν τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) και η υπόθεση μια και δεν κινδύνευε με παραγραφή δεν εκδικάστηκε…
Χαλαρά προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ενάμιση χρόνο μετά στις 29 Οκτωβρίου 2021 οπότε αναβλήθηκε και πάλι. Παρότι την τελευταία φορά ζητήθηκε αναβολή από την πλευρά των θυμάτων, η υπόθεση και πάλι είχε τέτοια θέση στο πινάκιο που δεν επρόκειτο να εκδικαστεί. Αυτά σε επαρχιακό δικαστήριο, όπου κατά τεκμήριο οι υποθέσεις εκδικάζονται νωρίτερα απ ότι στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, για μια υπόθεση που η ολοκλήρωση της δικογραφίας και η απόδοση των όποιων κατηγοριών δεν καθυστέρησε, έχει φθάσει στον 5ο χρόνο χωρίς να εκδικαστεί!
Ας ελπίσουμε πως την Τετάρτη, 1687 μέρες μετά το πολύνεκρο συμβάν που συντάραξε το πανελλήνιο, θα λήξει επιτέλους αυτή η «εκκρεμότητα». (σε βάθος χρόνου κάποτε θα υπάρξει φυσικά και το Εφετείο).
«Ο φόνος στην άσφαλτο δεν τιμωρείται!»
Όπως υπενθυμίζει το SOS Τροχαία εγκλήματα, «ο δράστης οδηγός ΙΧ, με ταχύτητα 127 km/h σ ένα δρόμο με όριο 40, αφού χτύπησε τα παιδιά επιτάχυνε στα 170 km/h και σταμάτησε αναγκαστικά μετά από σύγκρουση με σταθμευμένο όχημα (στοιχεία από τη δικογραφία –πραγματογνώμονας της Τροχαίας).
Αυτή η παραβατική συμπεριφορά, με αυτά τα αποτελέσματα, θεωρήθηκαν από την εισαγγελία Χανίων απλή «αμέλεια». Έτσι στο δράστη έχουν αποδοθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και φυσικά δεν κρατήθηκε ούτε στιγμή.
Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα έχει θέσει επανειλημμένα, χωρίς ανταπόκριση, στους «αρμόδιους» τόσο το θέμα του επιπέδου των κατηγοριών που αποδίδονται στους δράστες τροχαίων εγκλημάτων (τα οποία αυτόματα χαρακτηρίζονται πλημμελήματα) όσο και το θέμα των αλλεπάλληλων αναβολών και της μη πρόταξης στα πινάκια των δικαστηρίων των υποθέσεων ανθρωποκτονιών και σοβαρών τραυματισμών».
«Η υπόθεση του φόνου της Στέλλας και του Γιάννη αποτελεί εμβληματική υπόθεση αναμέτρησης δύο κόσμων. Αυτού της υπεράσπισης της ανθρώπινης Ζωής σαν απόλυτης αξίας και αυτού της προώθησης και υπεράσπισης της μηχανοκίνησης χωρίς κανένα πρόσχημα και της αντιμετώπισης των θανάτων και των τραυματισμών στο δρόμο σαν αναπόφευκτης παράπλευρης απώλειας», υπογραμμίζει το soste.gr (διαβάστε εδώ αναλυτικότερα) και καλεί κάθε συλλογικότητα και κάθε πολίτη που αγωνίζεται για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις οικογένειες των θυμάτων που θα υποστούν ακόμα μια φορά μια βασανιστική διαδικασία σ ένα θέατρο του παραλόγου που έχει καταδικάσει ισόβια τις οικογένειες των θυμάτων και αναζητεί εμμονικά τρόπους για να διασφαλίσει την ασυλία των δραστών.
