Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι διανύουμε μια περίοδο καμπής για τα πολιτικά πράγματα. Στην ουσία έχουμε μπει σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, χωρίς όμως να γνωρίζουμε αν οι εκλογές θα γίνουν στις αρχές φθινοπώρου ή τον Μάιο του 2023. Τις επόμενες 45 ημέρες, δηλαδή μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, οπότε η πολιτική μπαίνει στην καλοκαιρινή ανάπαυλα, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό ο χρόνος των εκλογών, αφού θα υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για τη δυναμική του συσχετισμού των κομματικών δυνάμεων. Βεβαίως οποιαδήποτε στιγμή οι πολιτικές εξελίξεις μπορεί να εκτραπούν από μια ανεξέλεγκτη κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία ή μια καταστροφή από τις καλοκαιρινές πυρκαγιές που θα ξεπεράσει τα όρια της ανοχής των πολιτών.
Ο συσχετισμός
Ως προς το συσχετισμό των δύο μεγάλων κομμάτων, έχει διαμορεφωθεί ένα νέο σημείο ισορροπίας. Η υπεροχή της Νέας Δημοκρατίας είναι μεν καθαρή, αλλά σαφώς μικρότερη από αυτήν που διατηρούσε μέχρι τα τέλη του 2021, πριν δηλαδή αρχίσει να πέφτει λόγω ακρίβειας και λογαριασμών. Προς το παρόν η πτώση της έχει σταματήσει.
Είναι προφανές ότι η σταθερότητα του νέου συσχετισμού δυνάμεων θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από την αποτελεσματικότητα των μέτρων για την ακρίβεια. Αν ξαναέρθουν φουσκωμένοι λογαριασμοί, η ΝΔ θα αρχίσει να πέφτει πάλι και μάλιστα πιο γρήγορα από ό,τι προηγουμένως, αφου οι πολίτες θα αισθανθούν εξαπατημένοι από τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες. Αν η κατάστση ομαλοποιηθεί, ο Μητστοτάκης θα ισχυροποιηθεί. Μέχρι τα μέσα Ιουλίου θα έχει φανεί αν η κυβέρνηση μπορεί να καταστήσει πολιτικά διαχειρίσιμες τις επιπτώσεις της ακρίβειας
Η ανατροπή
Στο ίδιο διάστημα θα κριθεί επίσης και αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις την ανατροπή του συσχετισμού. Μέχρι τώρα η μείωση της διαφοράς οφειλόταν στην πτώση της ΝΔ -τα κέρδη του ΣΥΡΙΖΑ είναι οριακά. Ακόμα όμως και αν η Νέα Δημοκρατία πέσει ακόμα περισσότερο, ο συσχετισμός δεν θα ανατραπεί. Η όποια νέα πτώση οτυ κυβερνώντος κόμματος δεν πρόκειται να είναι θεαματική, αφού η ΝΔ βρίσκεται πια αρκετά κοντά στο «κάτω όριό» της. Δεδομένου, ότι δεν είμαστε σε μνημονιακή περίοδο, το σενάριο της κατάρρευσης πρέπει να αποκλειστεί.
Κατά συνέπεια, καθίσταται πιο σημαντικό το ερώτημα αν μπορεί να ανέβει ο ΣΥΡΙΖΑ από το πόσο θα πέσει ακόμα η ΝΔ. Για να ανατραπεί ο συσχετισμός, θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να επεκτείνει την επιρροή πολύ πέρα από τους σημερινούς οπαδούς του. Χωρίς σημαντική αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, η πρωτοκαθεδρία της ΝΔ δεν θα αμφισβητηθεί.
Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε μια πολύ καθαρή νίκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να εφαρμόσει το πολιτικό σχέδιό του (δηλαδή τη μετατόπιση του κόμματος προς το Κέντρο), χωρίς εσωκομματικά (πραγματικά ή προσχηματικά) “εμπόδια”. Σε μεγάλο βαθμό η επιτυχία του το σχεδίου Τσίπρα θα κριθεί τις επόμενες 45 ημέρες, μιας και θα έχει ακόμα το μομεντουμ των εσωκομματικών εκλογών για να κάνει τη “νέα αρχή”. Αν δεν τα καταφέρει να αναπτύξει μια “δυναμική πρωτιάς” μέχρι τα μέσα Ιούλη, δεν φαίνεται με ποιον τρόπο θα μπορούσε να το κάνει αργότερα.
Η Κομισιόν
Αν ο Μητσοτάκης διατηρήσει ένα προβάδισμα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ της τάξης του 7-8% λογικά δεν έχει λόγο να μην ολοκληρώσει την τετραετία. Αν πάλι αρχίσει ξανά η ΝΔ να πέφτει το σενάριο των εκλογών στις αρχές του φθινοπώρου γίνεται πιο πιθανό.
Ωστόσο, είναι ανοιχτό να κριθεί ο χρόνος των εκλογών στις Βρυξέλλες και όχι στην Αθήνα. Αν τα δημοσιονομικά κριτήρια που θα θέσει η Κομισιόν δεν επιτρέπουν τη σύνταξη “προεκλογικού” προϋπολογισμού, τότε οι κάλπες θα πρέπει να στηθούν μέχρι τις αρχές Οκτώβρη -πριν δηλαδή την κατάθεση στη Βουλή του προσχεδίου του προϋπολογισμού.
Οι προβλέψεις του Συμφώνου Σταθερότητας αναστάλθηκαν και για το 2023. Εντούτοις, για τις υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα, η αύξηση των δαπανών δεν μπορεί να ξεπερνάει την εκτίμηση για τη μεσοπρόθεσμη ανάπτυξη. Όπως είναι προφανές, η συγκεκριμένη διατύπωση δίνει πολύ χώρο στη δημιουργική λογιστική και την εποικοδομητική ασάφεια. Τις επόμενες 45 ημέρες η εικόνα θα είναι πολύ πιο καθαρή σχετικά με το τι ακριβώς εννοεί η Κομισιόν.
