Μεγάλη συζήτηση γίνεται στη γειτονική μας Ιταλία για την «ωφέλιμη ψήφο». Δηλαδή, για την ψήφο που υποτίθεται ότι θα εμποδίσει την ακροδεξιά Μελόνι, μαζί με όλο το δεξιό συνονθύλευμα που συνασπίζεται μαζί της (στην πλειονότητά του το ίδιο που συγκυβέρνησε με το Δημοκρατικό Κόμμα και το Κίνημα 5 Αστέρων) υπό την ηγεσία του Μάριο Ντράγκι.
Η Τζόρτζια Μελόνι, πονηρά σκεπτόμενη, ήταν η μόνη που δεν στήριξε την κυβέρνηση Ντράγκι, ανεβάζοντας έτσι τα ποσοστά της μέχρι το 27%. Το κόμμα της, τα Αδέλφια της Ιταλίας, είναι πραγματικά επικίνδυνο, παρότι προσπαθεί να πείσει ότι έχει απαρνηθεί το φασιστικό του παρελθόν. Όμως, σε αρκετές περιπτώσεις, πολλά χεράκια οπαδών του υψώνονται σε φασιστικό χαιρετισμό και πολλές προεκλογικές υποσχέσεις φέρνουν τρόμο. «Πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία», με τους μετανάστες χωρίς δικαιώματα, με ναυτικά μπλόκα για τους πρόσφυγες, με ρητορεία κατά των εκτρώσεων, με επιθέσεις κατά των ΛΟΑΤΚΙ.
Η επικεφαλής των Αδελφών της Ιταλίας δεν είναι νέα στην πολιτική. Άρχισε την καριέρα της ως μέλος του νεοφασιστικού MSI (Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα) και συνέχισε ως υπουργός του Μπερλουσκόνι, με τον οποίο συνεργάστηκε για πολλά χρόνια. Από το 2% των εκλογών του 2013, σε συνασπισμό με τη Forza Italia, τα Αδέλφια της Ιταλίας από ένα περιθωριακό κομμάτι της ακροδεξιάς μετατράπηκαν στο πρώτο κόμμα σε πρόθεση ψήφου στην Ιταλία.
Τα Αδέλφια της Ιταλίας έχουν ήδη τις ευλογίες του Συνδέσμου Βιομηχάνων όσον αφορά την οικονομική τους πολιτική, η οποία δεν φαίνεται να διαφέρει από αυτήν των αντιπάλων τους, που προσπαθούν όλοι να πείσουν ότι είναι οι γνησιότεροι συνεχιστές της «ατζέντας Ντράγκι». Έχουν, όμως, και τις ευλογίες των ΗΠΑ, καθώς και του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος, μέσω μηνύματος της Χίλαρι Κλίντον, γιατί και στην εξωτερική πολιτική θα συνεχίσουν την πολιτική της κυβέρνησης Ντράγκι, δηλαδή αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών, αποστολές όπλων στην Ουκρανία και δήλωση πίστης στην ατλαντική συμμαχία.
Τι έμεινε, άραγε από τη διακυβέρνηση των «αρίστων», που τόσο διαφημίζει το ιταλικό Δημοκρατικό Κόμμα; Μια χώρα με 9% πληθωρισμό, με την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια να αυξάνονται, με 1,9 εκατομμύρια οικογένειες και περίπου 5,6 εκατομμύρια άτομα (9,4%) σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας το 2021, σύμφωνα με στοιχεία της ISTAT (Ιταλικού Ινστιτούτου Στατιστικής). Ειδικότερα, οι νέοι βρίσκονται σε κατάσταση μεγαλύτερης επισφάλειας και εργασιακής δυσχέρειας, η φτώχεια των παιδιών από το 3,9% το 2005 έχει ανέλθει στο 14,2% το 2021, ενώ η φτώχεια των νέων από 18 έως 34 ετών έχει φθάσει το 11,1%, μια τιμή τέσσερις φορές μεγαλύτερη από εκείνη του 2005, το 3,1%).
Το ένα τρίτο των νέων συμβάσεων εργασίας διαρκεί λιγότερο από ένα μήνα, το 9% μια ημέρα. Τον τελευταίο χρόνο οι συμβάσεις διάρκειας μέχρι μια εβδομάδα έχουν φθάσει το 20%, δηλαδή μια σύμβαση στις πέντε. Μόνο το 1% υπερβαίνει το έτος.
Η λαϊκή δυσαρέσκεια που άρχισε να γιγαντώνεται, μαζί με την πρόβλεψη του φοβερού χειμώνα που έρχεται, οδήγησαν τον Μάριο Ντράγκι, τον εκλεκτό των τραπεζών και της ευρωπαϊκής ελίτ, να αποχωρήσει, παρόλο που είχε ψήφο εμπιστοσύνης στη συνεδρίαση της Βουλής της 20ης Ιούλη, με τη δικαιολογία ότι δεν θα συμμετείχε σε μια κυβέρνηση χωρίς το Κίνημα 5 Αστέρων. Πρόσφατα δήλωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση συμμετοχής του και σε επόμενη κυβέρνηση.
Ο Τζουζέπε Κόντε, βλέποντας και την απογοήτευση των ψηφοφόρων του Κινήματος από τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση που δημιουργήθηκε ακριβώς για να διώξει τους 5 Αστέρες από την προηγούμενη κυβέρνηση, πήρε τη μεγάλη απόφαση να μη συμμετάσχει στην ψηφοφορία.
Έτσι, η χώρα οδηγήθηκε στις εκλογές της 25ης Σεπτέμβρη, όπου είναι σχεδόν βέβαιη η νίκη της δεξιάς και μια μεγάλη αποχή, που υπολογίζεται ότι στους νέους θα φθάνει το 48%, και συνολικά το 35%.
Στην πρόθεση ψήφου, εκτός από το 27% των Αδελφών της Ιταλίας, το Δημοκρατικό Κόμμα είναι στο 20,4%, η Lega 12%, 12% και το Κίνημα 5 Αστέρων, που εμφανίζεται σε άνοδο, ιδιαίτερα στον Νότο, στο 7,5% Αzione- Italia Viva, στο 4% η Ιταλική Αριστερά μαζί με τους Πράσινους, ενώ ο αριστερός συνασπισμός με επικεφαλής τον πρώην δήμαρχο της Νάπολης Λουίτζι Ντε Ματζίστρις- μάλλον δύσκολα θα περάσει το όριο για την είσοδό του στο κοινοβούλιο, παρά τη στήριξη που έλαβε από την επίσκεψη του Μελανσόν.
Χάρις στον εξαιρετικά προβληματικό εκλογικό νόμο της κυβέρνησης Ρέντσι, με το όνομα Rosatellum, ο δεξιός συνασπισμός μπορεί με το 43% των ψήφων να φθάσει το 70% των εδρών. Γι’ αυτό ο Ενρίκο Λέτα, γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος, εκλιπαρεί τους ψηφοφόρους να προτιμήσουν την «ωφέλιμη ψήφο», δηλαδή την ψήφο στο κόμμα του και στους συμμάχους του, που αποτελούνται από τη γνωστή για τις πολεμοχαρείς τάσεις της Έμμα Μπονίνο, με το μικρό της κόμμα +Ευρώπη, από τη συμμαχία Ιταλικής Αριστεράς και Πρασίνων και από τον υπουργό Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο, που είδε το φως το αληθινό στην ατλαντική συμμαχία και στην ΕΕ και διέσπασε το Κίνημα 5 Αστέρων. Ο Κάρλο Καλέντα, με το κόμμα του Azione, εγκατέλειψε τον Λέτα λίγες μέρες μετά τη συμφωνία, επειδή στην παρέα εντάχθηκε και η Ιταλική Αριστερά και προτίμησε να συνταχθεί με τον παλιό του εχθρό, τον Ματέο Ρέντσι (Italia Viva).
Ο Ενρίκο Λέτα δηλώνει ότι δεν συμφωνεί με τον εκλογικό νόμο του κόμματός του, ούτε με τον εργασιακό νόμο Jobs Act, επίσης έργο του κόμματός του, που κατεδάφισε οτιδήποτε υπήρχε ως εργασιακή προστασία, ενώ συμφωνεί με το Εισόδημα του Πολίτη, το επίδομα που ήταν πρόταση του Κινήματος 5 Αστέρων. Αποφάσισε, μάλιστα, να ασχοληθεί με το «κοινωνικό ζήτημα», αφού πρώτα διέλυσε παιδεία, υγεία, εργασιακές σχέσεις και επέβαλε πλήθος ιδιωτικοποιήσεων, αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και συμμετοχή της Ιταλίας σε πολέμους, αγνοώντας το άρθρο 11 του Συντάγματος , σύμφωνα με το οποίο «Η Ιταλία απορρίπτει τον πόλεμο ως εργαλείο προσβολής της ελευθερίας των άλλων λαών και ως μέσο επίλυσης των διεθνών διαφορών».
Αλλά και με την εγκατάσταση επαναεριοποίησης του ακριβού υγροποιημένου φυσικού αερίου στο λιμάνι του Πιομπίνο, στην Τοσκάνη, που θα φθάνει με πλοία στην Ιταλία, προκειμένου να καταργηθεί η χρήση του ρωσικού, συμφωνεί ο Ενρίκο Λέτα, παρά το γεγονός ότι η εγκατάσταση θα βρίσκεται πολύ κοντά στην κατοικημένη περιοχή και οι πολίτες είναι ανάστατοι γιατί –δικαιολογημένα- φοβούνται τα ατυχήματα που συμβαίνουν σε παρόμοιες εγκαταστάσεις. «Σε αυτή τη φάση, οι επαναεριοποιητές είναι αναγκαίοι για το συμφέρον και την ασφάλεια της χώρας», είπε ο Λέτα, χρησιμοποιώντας ακριβώς τα λόγια του Μάριο Ντράγκι.
Αποχαιρετώντας την πρωθυπουργία, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, ο Μάριο Ντράγκι, μεταξύ των άλλων, αποφάσισε να κάνει άλλο ένα δώρο στους πολίτες, δηλώνοντας ότι θα μπορούν να λάβουν δάνειο για να πληρώσουν τους λογαριασμούς του φυσικού αερίου με επιτόκιο ίσο με αυτό των έντοκων πολυετών γραμματίων του δημοσίου. Δηλαδή, τελικά, οι πολίτες που θα λάβουν αυτό το δάνειο θα πληρώσουν ακόμη ακριβότερα τους λογαριασμούς, δίνοντας χρήματα και στις τράπεζες.
Αναρωτιόμαστε αν θα είναι ωφέλιμη η ψήφος στο Δημοκρατικό Κόμμα, το κόμμα της «ατζέντας Ντράγκι», που ψηφίζεται, σύμφωνα με μελέτες, από τους πολίτες που κερδίζουν από 5.000 ευρώ και πάνω, από το κόμμα που έχει ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του στο Μιλάνο τον Κάρλο Κοταρέλι, πρώην διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που ζηλεύει πολύ την Ιαπωνία γιατί στέλνει τους ανθρώπους στη σύνταξη στα 71, ενώ ο ίδιος λαμβάνει την καθόλου ευκαταφρόνητη σύνταξή του από τα 59 του χρόνια.
Έχουμε επίσης την υποψία ότι η εμπειρία της κυβέρνησης Ντράγκι οδήγησε στην εντυπωσιακή άνοδο της ακροδεξιάς και σε μια πιθανή νίκη της που θα έχει καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για την Ιταλία. Η Μελόνι δεν θα στενοχωρήσει τους ευρωπαίους καπιταλιστές, καθώς θα εφαρμόσει τη γνωστή νεοφιλελεύθερη συνταγή. Για τα δικαιώματα το μέλλον προβλέπεται ζοφερό και μάλλον ούτε αυτό θα στενοχωρήσει ιδιαίτερα τους ευρωπαίους εταίρους.
Όμως, οι εκβιασμοί τύπου «ωφέλιμης» ψήφου έχουν χρησιμοποιηθεί άπειρες φορές και τελικά ωφέλησαν μόνο λίγους προνομιούχους ψηφοφόρους. Αυτή τη φορά μάλλον δεν θα έχουν αποτέλεσμα.
