1
Στην έναρξη των εργασιών του νέου κοινοβουλίου ο βουλευτής των Σπαρτιατών Γιάννης Κόντης σε μια παραληρηματική ομιλία ανακάτεψε όλη την ατζέντα της ακροδεξιάς συνωμοσιολογίας των τελευταίων ετών, που παραδόξως (ή όχι και τελείως παραδόξως…) βρίσκει ευήκοα ώτα και σε συγκεκριμένους κύκλους της αριστεράς: Ο Κλάους Σβαμπ και ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι βρίσκονται πίσω από την παγκόσμια διακυβέρνηση, η κλιματική αλλαγή είναι ένα παραμύθι της Νέας Τάξης Πραγμάτων που θέλει να μας κάνει εντομοφάγους, προφανώς γιατί είναι έμφυτα μοχθηρή. Οι ανοησίες αυτές δεν είναι για γέλια, καθώς βρίσκονται στον πυρήνα του τρόπου σκέψης της ακροδεξιάς: το “σύστημα” εκφράζεται μέσω μια χούφτας προσώπων (την”παγκόσμια ελίτ”) οι οποίοι κρατούν στα χέρια τους ολόκληρη την ανθρωπότητα, την πλάθουν σαν πλαστελίνη, διαμορφώνουν την κοινωνική πραγματικότητα με βάση τους σκοτεινούς σχεδιασμούς και τα καπρίτσια τους και φτιάχνουν με ένα τρόπο που μόνο αυτοί γνωρίζουν την “Νέα Τάξη Πραγμάτων” και την “παγκόσμια διακυβέρνηση”, με σκοπό να καθυποτάξουν τα έθνη, να καταργήσουν τα φύλα και την οικογένεια, να εποικίσουν τις περιοχές που οι λευκοί είναι πλειονότητα, να μας αλλάξουν τον τρόπο ζωής και να καταργήσουν τον χριστιανισμό και τις παραδοσιακές αξίες. Μέσα από αυτή την αόριστη και παραληρηματική ρητορική εκφράζεται και ο κούφιος “αντισυστημισμός” τους. Την ίδια ώρα, όμως, που ο Κόντης εξακόντιζε τις συνωμοσιολογικές ανοησίες, ο Πρόεδρος των Σπαρτιατών Βασίλης Στίγκας έκανε δηλώσεις υποταγής στο σύστημα τασσόμενος υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλώνοντας την υποστήριξη του στους καπιταλιστές που θέλουν να κάνουν επενδύσεις, ψέγοντας την κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να προσελκύσει πραγματικές επενδύσεις. Ακόμα και για τον κλάδο του τουρισμού (ο οποίος είναι ήδη ένα απέραντο εργασιακό κάτεργο) ζήτησε να γίνουμε ακόμα φθηνότερη χώρα για να προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες! Κάτω από το προσωπείου του “αντισυστημισμού”, λοιπόν αποκαλύπτεται μια δύναμη κρούσης του κεφαλαίου. Όπως έλεγε ο Χίτλερ προς τους μεγαλοκαπιταλιστές που τον στήριξαν στον προεκλογικό του αγώνα: θέλουμε ο κάθε επιχειρηματίας να είναι φύρερ στην επιχείρησή του!
Ακριβώς ίδια, παρά τις διάφορες παραλλαγές στα ρητορικά τους σχήματα, είναι και η πολιτική των δυο άλλων κοινοβουλευτικών ακροδεξιών κομμάτων. Εξετάζοντας τον πολιτικό τους λόγο βλέπουμε έναν συνδυασμό θέσεων στον οποίο ανακατεύονται αρμονικά οι “αντισυστημικές” θεωρίες συνωμοσίας με τις πιο ποταπές δηλώσεις υποταγής στο καπιταλιστικό σύστημα.
2
Τον Μάρτιο του 2021 η Ελληνική Λύση κατέθεσε ένα ογκωδέστατο κείμενο 457 σελίδων με τις προγραμματικές της θέσεις. Εκεί συναντάμε όλα τα μοτίβα του ακροδεξιού λόγου, με πρώτο απ’ όλα την άρνηση ότι ο λόγος αυτός είναι ακροδεξιός. Άλλωστε, ο Κυριάκος Βελόπουλος απειλεί να μηνύσει όποιον τον χαρακτηρίζει ακροδεξιό. Έτσι, σύμφωνα με την Ελληνική Λύση το δίπολο αριστερά – δεξιά είναι πλέον ξεπερασμένο: «Όσο έχουμε λοιπόν μια παγκόσμια πραγματικότητα, η οποία έχει εισβάλει στα Κράτη μας, στα σπίτια μας, στις ζωές μας, δεν μπορούμε εμείς να την αγνοούμε και να συνεχίζουμε την πολιτική διαμάχη επάνω στο παλαιό εθνικό πλαίσιο Αριστερά – Δεξιά». Η (αυτο)τοποθέτηση των ακροδεξιών πέραν του δίπολου αριστερά – δεξιά δεν είναι κάτι καινούριο. Στις 22 Απριλίου του 1967, στο πρώτο διάγγελμα της χούντας που υπογράφονταν από τον εισαγγελέα Κωνσταντίνο Κόλλια υπήρχε μια ανάλογη αναφορά: «Κηρύσσομεν την συναδέλφωσιν. Από της στιγμής αυτής δεν υπάρχουν Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί. Υπάρχουν μόνον Έλληνες, οι οποίοι πιστεύουν εις την Ελλάδα, εις ένα ευγενές, ανώτερον, και πλήρες ιδεώδες της αληθούς Δημοκρατίας και όχι της Δημοκρατίας του πεζοδρομίου, της οχλοκρατίας και της αναρχίας. Όταν οι Έλληνες είναι ηνωμένοι, θαυματουργούν. Υπάρχουν βεβαίως, και ελάχιστοι εφιάλται δημαγωγοί, ασυνείδητοι καιροσκόποι και κατ’ επάγγελμα αναρχικοί. Αυτοί επεδίωξαν να μας διχάσουν! Και μας ονομάζουν αριστερούς, κεντρώους, κεντροαριστερούς και δεξιούς. Επεδίωξαν να ενσταλάξουν εις την ψυχήν μας, με κάθε τρόπο, το μίσος των μεν προς τους δε. Επεδίωξαν να μας φανατίσουν και να μας εξωθήσουν εις τον αλληλοσπαραγμόν. Αυτούς τους εμπρηστάς θα απομονώσωμεν και όλοι ημείς οι άλλοι Έλληνες ηνωμένοι, θα βαδίσωμεν εμπρός την οδόν τού προς την Πατρίδαν καθήκοντος και της αρετής. Προς την ριζικήν αλλαγήν. Προς την ευημερίαν και την πρόοδον». Πολλά χρόνια αργότερα, φασιστικές ομάδες όπως η κυπριακή ΠΕΟΦ έγραφαν στους τοίχους το σύνθημα: Ούτε αριστερά – Ούτε δεξιά – Μόνο εθνικά. Οπότε, δεν μας προκαλεί εντύπωση που καραμπινάτοι εθνικιστές όπως ο Βελόπουλος ή η Ζωή Κωνσταντοπούλου υιοθετούν αυτήν την κούφια ρητορική.
Ένα από τα δομικά στοιχεία της ακροδεξιάς ρητορικής είναι η λεγόμενη θεωρία της μεγάλης αντικατάστασης (Τhe Great Replacement Theory), η οποία έχει τις ρίζες της στον παραδοσιακό αντισημιτισμό, ωστόσο προσαρμοσμένη στα νέα δεδομένα έχει αποκτήσει περισσότερο ισλαμοφοβικό χαρακτήρα. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή οι λευκοί πληθυσμοί βιώνουν μια πολιτισμική γενοκτονία από τους μετανάστες – εισβολείς, οι οποίοι θέλουν να ισλαμοποιήσουν τα χριστιανικά κράτη1. Φυσικά, πίσω από τους σκοτεινούς σχεδιασμούς αυτούς κρύβονται κάποιες σκοτεινές, απροσδιόριστες και μοχθηρές “ελίτ”. Έτσι, σύμφωνα με την Ελληνική Λύση:
«Οι διεθνείς ελίτ κινούνται προς δύο κατευθύνσεις. Αφενός μεν σπρώχνουν στο εσωτερικό του εθνικού Κράτους απρόσκλητους επισκέπτες, παράνομα εισελθόντες πρόσφυγες και μετανάστες. Οι δε παράνομα εισβάλλοντες παρακινούνται από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης να φύγουν από τις χώρες τους άλλοτε με τοπικούς πολέμους, άλλοτε με την υπόσχεση μίας καλύτερης ζωής. Στη συνέχεια διακινούνται από τεράστια δίκτυα λαθροδιακινητών, με τη σθεναρή ενίσχυση ισχυρών ΜΚΟ και ΜΜΕ που στηρίζονται από τους ελίτ-οπαδούς της παγκοσμιοποίησης, για να παραβιάζουν και να διαπερνούν τα εθνικά σύνορα. Την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης και του εποικισμού της χώρας, καθώς επίσης για την επαναπροώθηση των παρανόμων μεταναστών στις χώρες καταγωγής τους». Στο φαντασιακό των ακροδεξιών η μετανάστευση είναι οργανωμένο σχέδιο εποικισμού των “παγκοσμιοποιητών”, ενώ πλέον οι λευκοί πληθυσμοί είναι ευάλωτοι και διωκόμενοι: «Οι Έλληνες Πολίτες μέσα στην Ελλάδα φιμώνονται και αντιμετωπίζονται ως μειονότητα! Διατρέχουν τον κίνδυνο να διωχτούν για ρητορική μίσους για κάθε αναφορά στους αλλοδαπούς που πλέον αντιμετωπίζονται από την Κυβέρνηση ευμενέστερα απ’ ότι οι Έλληνες. Την ίδια στιγμή η ορθοδοξία και τα εθνικά σύμβολα προσβάλλονται ευθέως. Εν τέλει, όλες οι Κυβερνήσεις ενδιαφέρονται μόνο για την ευημερία των παράνομων μεταναστών. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, τα κοράκια θα αρπάζουν τα σπίτια των Ελλήνων που χρωστούν και μέσα σε αυτά θα εγκαθιστούν παράνομους μετανάστες, αδιαφορώντας για την τύχη των Πολιτών, που δυστυχώς πλανήθηκαν από τις ψεύτικες υποσχέσεις των Κυβερνήσεων και τους έδωσαν με την ψήφο τους τη διακυβέρνηση της χώρας».
Την ίδια ακριβώς ρητορική περί εποικισμού και εξισλαμισμού της Ευρώπης ως τμήμα σχεδιασμού των “παγκοσμιοποιητών” τη συναντάμε και στο υπερορθόθοξο κόμμα Νίκη: «Απορρίπτουμε τη λοβοτόμηση των εθνών, την αποικιοκρατικού τύπου “αλληλεγγύη”, τον “πολυπολιτισμό” του εξισλαμισμού και της ανηθικότητας. Το ξερίζωμα του γηγενούς πληθυσμού της πατρίδας μας και η βίαιη υποκατάστασή του από εντελώς ξένο (από απόψεως πολιτισμού, καταγωγής, θρησκείας, γλώσσας) πληθυσμό δεν είναι καινούρια ιδέα. Αυτά δεν συνέβησαν τυχαία: Συστηματική υπήρξε η επικοινωνιακή και νομοθετική επίθεση εναντίον της παραδοσιακής οικογένειας και της τεκνογονίας. Παράλληλα, επί δεκαετίες, κατά συρροήν παραβιάζονται τα σύνορά μας από παράνομους απρόσκλητους εποίκους, στους οποίους επιπλέον χαρίζεται ευτελώς η ελληνική ιθαγένεια».
Εννοείται πως «τίποτα δεν είναι τυχαίο». Όλα είναι στημένα βάσει σχεδιασμού σκοτεινών δυνάμεων. Όπως είπαμε και πιο πάνω, η ακροδεξιά συνωμοσιολογία συναντά ευήκοα ώτα και σε ένα τμήμα της αριστεράς, με τις ανάλογες προσαρμογές φυσικά. Σε μια ανάλογη ρητορική ο γυρολόγος της εθνικιστικής αριστεράς και μέλος της ομάδας contra dystopia Στάθης Χαμπίμπης έλεγε σε βιβλιοπαρουσίαση τον Απρίλιο του 2019: «Δεν είναι κανονικότητα το μεταναστευτικό, που ορδές και μιλούνια ανθρώπων, τους οποίους βομβαρδίζουμε εμείς οι δυτικοί έρχονται να βρουν καταφύγιο και φτηνή εργασία εδώ στην Ευρώπη. Δεν είναι τυχαία η υπογεννητικότητα που βιώνουμε. Δεν είναι τυχαίο που έχουμε 700 χιλιάδες Έλληνες μετανάστες». Αυτός ο ναταβισμός (nativism) του αριστερού εθνικισμού μπορεί να εκφράζεται με ηπιότερους τόνους, αλλά στον πυρήνα του παραμένει το ίδιο μισανθρωπικός με τον ναταβισμό της άκρας δεξιάς. Οι αριστεροί εθνικιστές μπλέκουν την συνωμοσιολογία με ένα επιφανειακό και ρηχό “αντικαπιταλισμό”: η μετανάστευση γι αυτούς είναι ένα οργανωμένο σχέδιο των ελίτ για να εξασφαλίσουν φθηνή εργασία. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και ο “αφελληνισμός” της πατρίδας μας ως ένας συνδυασμός της υπογεννητικότητας και της αθρόας εισόδου μεταναστών..Στην ίδια εκδήλωση ο Δημήτρης Ιατρόπουλος έπλεκε το νεοσυντηρητικό εγκώμιο του Χαμπίμπη: «Ο Στάθης καταρχήν συντηρεί δυο αυτονόητα τα οποία κινδυνεύουν τα τελευταία χρόνια που πάνε να καταργηθούν, δηλαδή εξακολουθεί να είναι Έλληνας και άντρας». Κι αν μέσα σ΄ αυτό το παραλήρημα παραδοσιοκρατίας και νεοσυντηρητισμού προσθέσουμε και μια τζούρα “κατοχής” και “προδοσίας”,συναντάμε ακόμα ένα σημείο σύγκλισης του αριστερού εθνικισμού με την ακροδεξιά2. Γράφει ο Στάθης Χαμπίμπης: «Σε μια χώρα που πεθαίνει γερνώντας, με την ατεκνία να γίνεται μάστιγα για το μέλλον του ελληνισμού, να πολεμάς τη μητρότητα (…) είναι μια πράξη εσχάτης προδοσίας απέναντι στο ελληνικό έθνος. Για αυτό μια μέρα όλος αυτός ο ανεπάγγελτος κοινοβουλευτικός στρατός κατοχής, θα πληρώσει για τα εγκλήματα που διαπράττει απέναντι σ’ αυτό το ιστορικό έθνος. Ήδη ακούγονται οι ήχοι ελικοπτέρων πάνω από το Μαξίμου…». Και ακριβώς στο ίδιο σχήμα που περιγράψαμε πιο πάνω, αφού περιπλανήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το Άρδην και καταστάλαξε στη contra dystopia, ο Χαμπίμπης έσπευσε να υιοθετήσει την κλασική ακροδεξιά ρητορική πως δεν έχει πια νόημα η αντίθεση αριστεράς – δεξιάς, μετατρέποντας την κριτική της αριστεράς του κεφαλαίου σε αναίρεση του διαχωρισμού αριστεράς-δεξιάς.
Κομμάτι των θολών συμμαχιών που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια είναι η ψευδοεπιστημονική “Διεπιστημονική Ένωση για τη Δημοκρατία και τη Βιοηθική” (ΔΕΥΔΗΒ). Με τη ΔΕΥΔΗΒ ως μετωπικό σχήμα αριστερών και ακροδεξιών θα ασχοληθώ σε επόμενο κείμενο, ωστόσο θα αρκεστώ να αναφέρω εδώ ένα παράδειγμα στο οποίο αναπαράγεται από ιδρυτικό στέλεχος της ΔΕΥΔΗΒ η θεωρία της μεγάλης αντικατάστασης. Σύμφωνα με τη Λιάνα Καστρινάκη: «Ο εποικισμός της Ελλάδας απειλεί την εθνική υπόστασή της. Αμείλικτα ερωτήματα ζητούν απάντηση από την κυβέρνηση και όλο το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα: Γιατί δε φυλάσσονται αποτελεσματικά τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα και το Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή έχει μετατραπεί σε επιτροπή υποδοχής των νέων εποίκων; Γιατί οι βάρκες των λαθρομεταναστών αφήνονται να εισέλθουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα και δεν απωθούνται στα συνορεύοντα, στις περισσότερες περιπτώσεις, τουρκικά χωρικά ύδατα; (…) Γιατί οι διάφορες ΜΚΟ ενεργούν ως κράτος εν κράτει στην προσέλκυση και εξυπηρέτηση των λαθρομεταναστών, χρηματοδοτούμενες για το σκοπό αυτό από το εξωτερικό; Γιατί δημιουργούνται στην ενδοχώρα “συνοικίες” και “χωριά” αλλοεθνών – αλλόθρησκων πληθυσμών; Γιατί τα παιδιά των εποίκων, που δε γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και έχουν περιορισμένες προσχολικές εμπειρίες, εντάσσονται στα δημόσια σχολεία υποβαθμίζοντας έτσι το εκπαιδευτικό μας σύστημα;». Η απάντηση για την Λιάνα Καστρινάκη είναι απλή: οι παγκοσμιοποιητές/ γκλομπαλιστές επιδιώκουν την πληθυσμιακή αλλοίωση της Ελλάδας και γι αυτό “μπολιάζουν” την ελληνική κοινωνία με πρόσφυγες, Όπως με τα “μπόλια” οι νεοταξίτες βάζουν στο σώμα του Έλληνα το “δηλητήριο”, έτσι και με τη μετανάστευση δηλητηριάζεται το σώμα της Ελλάδας. Για την Λιάνα Καστρινάκη και για τα περισσότερα ιδρυτικά στελέχη της ΔΕΥΔΗΒ, ο αγώνας ενάντια στα εμβόλια είναι κοινός με τον αγώνα ενάντια στον “λαθροεποικισμό”. Γιατί; Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΔΕΥΔΗΒ η “παγκόσμια ελίτ” θέλει να καταστρέψει τα έθνη – κράτη γιατί δεν εξυπηρετούν πια τους σκοπούς της: «Η παγκόσμια ελίτ, αυτή που κάποτε κατασκεύασε τα έθνη-κράτη όταν την εξυπηρετούσαν, τώρα επιδιώκει να τα εξαλείψει. Και όπως τότε εκθείαζε τις εθνικές ομάδες και ταυτότητες για να δώσει νομιμοποίηση στο κράτος που δημιουργούσε, σήμερα προσπαθεί να τις αποδομήσει υποστηρίζοντας πως το έθνος-κράτος ήταν μια κατασκευή, και μαζί με αυτό και τα ίδια τα έθνη: τα έθνη που ξεριζώνει από τις πατρίδες τους, είτε οδηγώντας τα στη μαζική μετανάστευση, είτε ερειπώνοντας τις αξίες και τον πολιτισμό τους. Τα έθνη συκοφαντούνται ως αιτία των γενοκτονιών και των πολέμων από τους ίδιους τους κερδοσκόπους που τους προκαλούν». Παρεμπιπτόντως, την ανακοίνωση αυτή συνεπέγραψαν τόσο οι αριστεροί της ΔΕΥΔΗΒ (Τερζάκης, Ψαρρού, Λαζάρου) όσο και οι ακροδεξιοί (Κατρινάκη, Παπαντωνίου, Καραμπείδης, Γεωργοσοπούλου, Καμπιώτης κλπ). Άντε τώρα μέσα σ’ αυτόν τον χυλό του κονφουζιονισμού να ξεχωρίσει κανείς ποιος είναι αριστερός και ποιος ακροδεξιός…
3
Οι ακροδεξιοί έχουν συνηθίσει να εμφανίζονται ως λιοντάρια απέναντι στους μετανάστες, αλλά αίφνης μετατρέπονται σε γατάκια όταν βρίσκονται μπροστά στους καπιταλιστές. Κι ενώ μέσα από τον ρατσιστικό, εθνικιστικό, παραδοσιοκρατικό και συνωμοσιολογικό τους λόγο θέλουν να οικοδομήσουν ένα “αντισυστημικό” προσωπείο που μάχεται κάτω των “παγκόσμιων ελίτ”, όταν αναπτύσσουν το οικονομικό τους πρόγραμμα βλέπουμε το πραγματικό τους πρόσωπο ως δεκανίκια του πολιτικού συστήματος και του κεφαλαίου.
Η Ελληνική Λύση στις προγραμματικές της θέσεις δίνει σαφή όρκο πίστης στον καπιταλισμό: «πιστεύουμε σε μια πραγματικά φιλελεύθερη οικονομία, με περιθώρια δραστηριοποίησης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, κάτω από τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού. Με την αρωγή του Κράτους και των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων, ως πυλώνες στήριξης της ανάπτυξης, με σαφείς κατευθύνσεις δραστηριοποίησης». Για την αστική ιδεολογία η καπιταλιστική κρίση είναι μονάχα μια προσωρινή δυσλειτουργία που θα ξεπεραστεί με μερικές μεταρρυθμίσεις. Μέσα στο πλαίσιο αυτό κινείται φυσικά και η Ελληνική Λύση, η οποία προτείνει ορισμένες τεχνοκρατικές λύσεις για την έξοδο από την κρίση, όπως την εισαγωγή: «νέων θεσμών χρηματοδοτήσεων ιδιωτών για κινητοποίηση κεφαλαίων (μικροπιστώσεις, P2P lending), την εξυγίανση της κεφαλαιαγοράς και την ενίσχυση των εναλλακτικών μεθόδων χρηματοδότησης (ΕΚΕΣ, κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών – venture capital -, ιδιωτικές τοποθετήσεις κ.α.) για την υποστήριξη τόσο μεγάλων όσο των παραμελημένων μικρομεσαίων επιχειρήσεων». Ανάμεσα στις δήθεν λύσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης προτείνεται και η δημιουργία ιδιωτικού νομίσματος που θα αυξήσει τη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας και την έκδοση ενός συμπληρωματικού νομίσματος. Βασικό μέλημα για την Ελληνική Λύση είναι η δημιουργία φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος και η λειτουργία ενός ευέλικτου κράτους που μέσω απλοποιημένων διαδικασιών θα δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον για επενδύσεις από το ελληνικό και το ξένο κεφάλαιο (η ακροδεξιά παύει να είναι ρατσιστική όταν μιλάει για κεφάλαιο…). Ακόμα και οι κοινωφελείς επιχειρήσεις που ανήκουν στον κρατικό τομέα πρέπει να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Και η φορολογία πολιτών και επιχειρήσεων πρέπει να είναι οριζόντια, να μην υπάρχει δηλαδή καμιά διαφορά στη φορολόγηση των εργαζομένων με τους εργοδότες τους. Και φυσικά, όπως δήλωσε ο Κυριάκος Βελόπουλος στην έναρξη των εργασιών του νέου κοινοβουλίου: «Δεν είμαστε κατά της ιδιωτικής υγείας». Τέλος, για την Ελληνική Λύση οι ελληνικές τράπεζες έχουν χτυπηθεί από τα Μνημόνια και πρέπει να στηριχθούν ώστε να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Νίκη, η οποία επιδιώκει την ισχυροποίηση της ελληνικής επιχειρηματικότητας3 με μεταρρυθμίσεις όπως τη δημιουργία Δικτύου Θυλάκων Καινοτομίας για ελληνικές επιχειρηματικές ιδέες και την ίδρυση του θεσμού του Συνήγορου του Επιχειρηματία. Ιδιαίτερη αγάπη υπάρχει προς το εφοπλιστικό κεφάλαιο, αφού προτείνεται:
– η ύπαρξη ειδικού φορολογικού καθεστώτος για τις επενδύσεις και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των εφοπλιστών στην ξηρά
– η αναβάθμιση των Σχολών δημιουργίας στελεχών της Ναυτιλίας
– η δημιουργία ειδικής χρηματιστηριακής αγοράς για τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις
– η φορολογική ατέλεια στον ναυπηγικό τομέα για τις ελληνικές επιχειρήσεις
– συνεργασία του κράτους με ιδιωτικές επιχειρήσεις μέσω ΣΔΙΤ για την κατασκευή πλοίων για το Πολεμικό Ναυτικό.
Η Νίκη, επίσης, τάσσεται αναφανδόν υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς πρέπει να τη διαχειριστούμε ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Αναφέρει μάλιστα σχολιάζοντας το BREXIT: «Μία χώρα όπως η Βρετανία, με καλορρυθμισμένη οικονομία, παραγωγική ισχύ, πανίσχυρο παραδοσιακό σύμμαχο τις ΗΠΑ και χωρίς να έχει φύγει ποτέ από το εθνικό της νόμισμα, έχει την άνεση της αναίμακτης εξόδου από την Ε.Ε.. Αντιθέτως, μία χώρα όπως η Ελλάδα, αδύναμη οικονομικά και παραγωγικά, με εξωτερική οικονομική κηδεμονία, χωρίς δικό της νόμισμα σήμερα, παραγωγικά αδύναμη να θρέψει τον εαυτό της και με ισχυροποιημένη την απειλή παραδοσιακών εχθρών γειτόνων, δεν έχει αυτήν την πολυτέλεια στο ευδιόρατο μέλλον».
Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη της Νίκης για τους μεγαλοκαπιταλιστές που φτάνει σε σημείο να προτείνει σύγχρονο δουλεμπόριο υπέρ των τραπεζών: «Στις περιπτώσεις μη εξυπηρέτησης των δανείων (π.χ. λόγω ανεργίας), ο δανειζόμενος θα αναλαμβάνει υποχρεωτική εργασία στο ευρύτερο Δημόσιο με ειδικό καθεστώς αυξημένων κρατήσεων, ώστε να υπάρξει υποχρεωτική μακροχρόνια εξυπηρέτηση του δανείου».
Και φυσικά, το σύνολο των ακροδεξιών δεν βγάζει τσιμουδιά για την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, για την πολεμική προπαρασκευή, για τη μετατροπή της Ελλάδας σε απέραντη Νατοϊκή βάση και πολεμικό ορμητήριο. Αντιθέτως, προτείνουν την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχει η παρουσία μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ για την υλοποίηση εθνικιστικής ατζέντας. Για παράδειγμα, ο Βελόπουλος με δηλώσεις του τον περασμένο Μάιο πρότεινε με αφορμή την προφυλάκιση του δημάρχου της Χειμάρρας, Φρεντι Μπελέρη, πρότεινε τη διακοπή της ενταξιακής διαδικασίας της Αλβανίας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ για τον σωφρονισμό της αλβανικής κυβέρνησης: «Σταματάμε τα κονδύλια από την ΕΕ, ούτε ένα ευρώ στην Αλβανία, κόβουμε τους δεσμούς τους με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ για να σωφρονιστούν ως πρώτο επίπεδο αντίδρασης».
4
Πριν λίγες ημέρες η υποψήφια βουλευτής του Μέρα25 ανακοίνωσε πως θα κατέβει υποψήφια με τον συνδυασμό Αχαρνές για όλους του ακροδεξιού Χρήστου Ηλιάδη, ο οποίος προέρχεται από την Ελληνική Λύση. Σε όσους την επικρίνουν πολιτικά τους απαντά ότι «κραδαίνουν αριστερόμετρα». Τη στάση αυτή την ξαναείδαμε και με άλλους ανθρώπους της αριστεράς που συνεργάστηκαν πολιτικά με ακροδεξιούς, οι οποίοι θεωρούν πως όσοι τους κάνουμε κριτική θέτουμε απλά ζήτημα “καθαρότητας” και μέσα στην πολιτική τους τύφλωση δεν κατανοούν πως η ακροδεξιά είναι στήριγμα και δύναμη κρούσης του κεφαλαίου. Η δράση των φασιστών, λοιπόν, όχι μόνο δεν είναι αντιθετική προς το σύστημα αλλά λειτουργεί παραπληρωματικά. Κι αυτή του η “φυσική” λειτουργία οξύνεται ακόμα περισσότερο στη σημερινή εποχή της πολεμικής προπαρασκευής του ελληνικού κράτους και της μετατροπής του σε απέραντο νατοϊκό προγεφύρωμα, γεγονός που με τη σειρά του δίνει πολιτικό χώρο σε εθνικιστικές, ακροδεξιές, φασιστικές ιδέες και πρακτικές. Τον φασισμό τον πολεμάμε ως οργάνωση μάχης του κεφαλαίου. Γι αυτό και δεν μπορεί να γίνει ανεκτή η συνεργασία με ακροδεξιούς έστω και σε μονοθεματική βάση, όπως υποστηρίζει η Νέλλη Ψαρρού σε πρόσφατη συνέντευξή της. Για κάποιους πολιτικούς τυχοδιώκτες, όπως ο Φώτης Τερζάκης, για την άνοδο της ακροδεξιάς ευθύνονται όλοι οι άλλοι εκτός από αυτούς που συνεργάστηκαν μαζί της. Όπως έπραξε ο ίδιος…
Σημειώσεις:
1. Σύμφωνα με τον Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ: «Η πολυπολιτισμικότητα, όπως και τα ναρκωτικά, είναι ένα ύπουλο όπλο. Καταστρέφει τόσο την καρδιά όσο και τον ιστό ενός λαού. Όλοι οι δεσμοί με την οικογένεια, την κοινωνία και το λαό ως σύνολο καταστρέφονται από αυτά τα δυο ναρκωτικά της ανθρώπινης σκέψης. Και τα δυο επιχορηγούνται από ψηλά από μια παγκόσμια ελίτ που επιδιώκει να δημιουργήσει μια παγκόσμια τάξη της οποίας η δύναμη θα είναι τέτοια που οι υπήκοοι δεν θα έχουν καμιά δυνατότητα αντίστασης». Για τον Μπρέιβικ ο “λαθροεποικισμός” της Ευρώπης έχει και πολιτικούς σκοπούς αφού αποσκοπεί στη συστηματική εισαγωγή πολυπολιτισμικών/ σοσιαλιστών ψηφοφόρων. Ο Μπρέιβικ, όμως, θέλησε να “αντισταθεί” σ’ αυτές τις “παγκόσμιες ελίτ” και τους μοχθηρούς σχεδιασμούς της ΝΤΠ. Στις 22 Ιουλίου τοποθέτησε βόμβα έξω από τα γραφεία του τότε πρωθυπουργού της Νορβηγίας και σημερινού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, σκοτώνοντας 8 άτομα. Λίγο μετά εμφανίστηκε ως αστυνομικός σε κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος στο νησί Ουτίγια και επί μία ώρα πυροβολούσε τους “πολιτιστικούς μαρξιστές της πολυπολιτισμικής ελίτ”, σκοτώνοντας 69 νέους ανθρώπους. Το παραληρηματικό του μανιφέστο με τίτλο “2083, μια ευρωπαϊκή διακήρυξη ανεξαρτησίας” κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κάκτος.
2. Η παραδοσιοκρατία είναι ένα ακόμα δομικό συστατικό της ακροδεξιάς. Σύμφωνα με την Ελληνική Λύση οι “επαγγελματίες δικαιωματιστές” επιτίθενται στα κοινά γνωρίσματα της εθνικής κοινωνίας: στη γλώσσα, τη θρησκεία, την εθνική ιστορία, τα σύνορα και την οικογένεια. Για τη Νίκη υπάρχει σχεδιασμός ώστε «να μισείται ο αυτόχθων Έλληνας και η παραδοσιακή του οικογένεια, να χάνουν την ιερότητά τους το φύλο και η τεκνογονία». Έτσι, το έθνος μας απειλείται από τη βιολογική και πνευματική αυτοκαταστροφή. Βεβαίως, πίσω από αυτόν τον σχεδιασμό βρίσκεται η Νέα Τάξη Πραγμάτων ως: «ενιαίο καρκινογόνο κατοχικό σύστημα» ή αλλιώς το «κόμμα των πολιτικών κομμάτων, που λειτουργεί με επικεφαλής αδίστακτους εντολοδόχους της παγκοσμιοποίησης». Αυτήν την αντίληψη ενός ενιαίου καθοδηγητικού κέντρου στον πλανήτη που καθορίζει την πραγματικότητα όπως γουστάρει θα τη συναντήσουμε πολλές φορές στην ακροδεξιά ρητορική (και όχι μόνο). Ανάλογη ρητορική συναντάμε σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο “Πολέμου Κάμπος”, στο οποίο ο Στάθης Χαμπίμπης αναφέρει: «Το δόγμα των ξένων για την Ελλάδα το έχει αποκαλύψει πιο μεστά τον προπερασμένο αιώνα ο Άγγλος πολιτικός, λόρδος Λουτοντέρι: Η Ελλάδα δέον να γίνει όσο το δυνατόν ολιγότερο επικίνδυνη και ο λαός της μικρόψυχος όπως τα έθνη του Ινδονιστάν». Για τον Χαμπίμπη, μάλιστα, η άνοδος της ακροδεξιάς Λεπέν οφείλεται στο ότι η αριστερά έχει εκχωρήσει τον εθνικισμό στην ακροδεξιά: «Η Λεπέν από τη μεριά της έχει καταλάβει πολύ καλά την ανικανότητα της αριστεράς να κατανοήσει τον μηχανισμό της παγκοσμιοποίησης ο οποίος καταστρέφει τα έθνη – κράτη (…) Αμέσως μετά τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των περιφερειακών εκλογών η Ζαν Μαρί Λεπέν δήλωσε: «Αυτή δεν είναι μάχη μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς. Αυτή είναι μάχη μεταξύ Διεθνιστών και Πατριωτών. Η Λεπέν το έχει πιάσει. Από τη στιγμή που η αριστερά γυρνάει την πλάτη στα έθνη – κράτη και αρκείται στις μεγαλοστομίες ενός κούφιου κοσμοπολιτισμού, ενός διεθνούς jet set αριστερών, η Λεπέν θα προελαύνει». Στο ίδιο κείμενο ο Χαμπίμπης μιλάει για υπερεθνική παγκόσμια ελίτ που προσπαθεί να γίνει παγκόσμια υπερεξουσία…
3. Η Νίκη συνδέεται με επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως για παράδειγμα η εφημερίδα Sportime που ανήκει στον Όμιλο Ρέστη. Σχετικά βλ εδώ: https://wearesolomon.com/el/mag/format-el/reportaz/sportime-niki-kai-omilos-viktora-resti/. Η διασύνδεση επιχειρηματικών συμφερόντων με ιδρύματα και οργανώσεις που προωθούν τη νεοσυντηρητική ατζέντα (εναντίον των αμβλώσεων, των έμφυλων δικαιωμάτων κλπ) έχει εξαπλωθεί τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, Σχετικά βλ εδώ:
