Την ώρα που γράφεται το παρακάτω κείμενο το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας παίρνει παράταση προς διαβούλευση μέχρι τις 19 Ιουνίου -σύμφωνα με πληροφορίες- και ήδη ενστάσεις και διαφωνίες έχουν εκφράσει δεκάδες καθηγητές και σύσσωμη η φοιτητική κοινότητα. Ουσιαστικά το παρόν νομοσχέδιο είναι η συνέχεια του περσινού νομοσχεδίου, που ψηφίστηκε από τη Βουλή και περιελάμβανε την σύσταση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας (κατατέθηκε από κοινού με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη), την δημιουργία Πειθαρχικών Συμβουλίων στα Πανεπιστήμια, το όριο σπουδών (δηλαδή τις διαγραφές φοιτητών/τριών) και την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, που άφησε εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεκάδες χιλιάδες νέους μαθητές και μαθήτριες.
Αυτή τη φορά η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, στην εκπνοή της τετραετίας και στην ολοκλήρωση της θητείας της ως η χειρότερη Υπουργός Παιδείας της μεταπολίτευσης, επεκτείνει τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και του Πανεπιστημίου όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα. Με τον χαριτωμένο και επικοινωνιακό τίτλο: “Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των ΑΕΙ με την κοινωνία” η κ. Κεραμέως δοκιμάζει τις αντοχές της ίδιας και του φοιτητικού κινήματος. Σε συχνές εμφανίσεις της στα μέσα ενημέρωσης η Υπουργός επιχειρηματολογεί για το εν λόγω νομοσχέδιο λέγοντας πως το Πανεπιστήμιο περνάει σε μια νέα φάση και γίνεται πιο φιλικό στην επιχειρηματική δράση και την αγορά εργασίας. Τι σημαίνει όμως αυτό:
Την τελευταία δεκαετία η χρηματοδότηση για τα Ανώτατα Ιδρύματα και την εκπαίδευση είναι συνεχώς μειούμενη, με αποτέλεσμα οι κτιριακές υποδομές να είναι υπό κατάρρευση, το καθηγητικό προσωπικό να μην ανανεώνεται όπως θα έπρεπε και οι διδάσκοντες να δυσκολεύονται να πραγματοποιήσουν το ερευνητικό τους έργο αλλά και η φοιτητική κοινότητα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης να αναγκάζεται να εργαστεί για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στο δυσβάσταχτο κόστος ζωής και σπουδών, σύμφωνα με έρευνες 3 στους 4 νέους απασχολούνται τουλάχιστον σε ημι-εργασία. Αποδεδειγμένα η Κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τα παραπάνω αφού μετά την εξίσωση των πτυχίων ΑΕΙ-Ιδιωτικών Κολλεγίων και την ΕΒΕ που σπρώχνει μαθητές στα ΙΕΚ και τα ιδιωτικά Κολλέγια, επιχειρεί τώρα να δυσκολέψει περισσότερο τη καθημερινότητα και τη λειτουργία των Ιδρυμάτων.
Το δημόσιο Πανεπιστήμιο αντιμετωπίζεται από την Κυβέρνηση σαν μια επιχείρηση ανάμεσα στις άλλες που είναι υποχρεωμένο και οφείλει να βρει νέους πόρους και τρόπους χρηματοδότησης, ώστε να επιβιώσει σε συνθήκες οξύτατου και ακραίου εμπορικού ανταγωνισμού. Το Πανεπιστήμιο-επιχείρηση, όπως το θέλει η κ. Κεραμέως, θα έχει ως συνέπεια των κυβερνητικών παρεμβάσεων να τροποποιήσει τις προτεραιότητες της χρηματοδότησης και να δώσει νέες κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους σπουδών.
Με άλλα λόγια, το Υπουργείο καλεί τα ΑΕΙ να διευρύνουν τη συνεργασία τους με την αγορά και τους εργοδότες και να απαλλαγούν από τα δεσμά της κρατικής χρηματοδότησης, που από προηγούμενο νομοσχέδιο επικαθορίζεται με βάση τις υλικοτεχνικές εγκαταστάσεις των Πανεπιστημίων.
Στα υπόλοιπα άρθρα του νομοσχεδίου συμπεριλαμβάνεται η απλοποίηση της επιλογής μαθημάτων από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, αφού θα δίνεται η δυνατότητα να διαλέξουν μαθήματα άλλων τμημάτων ή και σχολών, και επί της ουσίας θα διαλύονται τα προγράμματα σπουδών. Σκοπός αυτού του μέτρου είναι η μετατροπή των πτυχίων, που μέχρι ώρας είχαν σοβαρή ευρωπαϊκή αναγνώριση, σε πτυχία-σούπα με σκόρπιες και ασύνδετες γνώσεις και φυσικά χωρίς ουσιαστική επαγγελματική αναγνώριση με σχολές πολλών ταχυτήτων.
Σφοδρή κριτική από τις οργανωμένες δυνάμεις έχει δεχθεί και η εξαγγελία της Υπουργού για τροποποίηση του τρόπου διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών. Πρόθεση της Υπουργού Παιδείας είναι η κατάργηση των φοιτητικών πολιτικών παρατάξεων και εκλογή μέσω ενιαίου ψηφοδελτίου ενός Συμβουλίου Φοιτητών/τριών, όπως τα 15μελή των Γυμνασίων-Λυκείων. Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε, και αξίζει τον κόπο, πως μοναδική προηγούμενη διακυβέρνηση που μπήκε στη διαδικασία να παρέμβει στα καταστατικά των φοιτητικών συλλόγων και στον τρόπο εκλογών τους ήταν η Χούντα του Παπαδόπουλου. Η κ. Κεραμέως γνωρίζοντας τα όσα φέρνει θέλει να αποδυναμώσει περισσότερο τις οργανωμένες φωνές και να αποτρέψει τις μαζικές αντιδράσεις παρεμβαίνοντας στους συλλόγους και εμποδίζοντάς τους να κινητοποιηθούν.
Η αποπολιτικοποίηση που θα επιφέρει το ενιαίο ψηφοδέλτιο στις φοιτητικές εκλογές είναι σοβαρό πλήγμα για την πολιτική ζωή και την μελλοντική κοινωνικοπολιτική συμμετοχή στα κοινά. Η υπεράσπιση του συνδικαλισμού στους κοινωνικούς χώρους, η δυνατότητα οργάνωσης σε πολιτικές δυνάμεις δεν είναι μικροπολιτική για την επιβίωση δυνάμεων ή συλλογικοτήτων, είναι υπεράσπιση των φοιτητικών κεκτημένων, είναι αγώνας για τα δημοκρατικά δικαιώματα και την πολιτική ελευθερία.
Μοναδικό δεδομένο και μετά από αυτό το νόμο-πλαίσιο του Υπουργείου Παιδείας δεν είναι ότι η επίθεση στο δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο συνεχίζεται και κλιμακώνεται. Δεδομένο για τις αγωνιστικές δυνάμεις και τις πολιτικές οργανώσεις είναι πως ο αγώνας για την υπεράσπιση των ζωών μας, κόντρα στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Κυβέρνησης της Μητσοτάκης Α.Ε. πρέπει να μαζικοποιηθεί με συμμαχίες στο δρόμο, στους κοινωνικούς χώρους, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στη νεολαία και στα εργατικά σωματεία.
