Γενικά για να κάνεις την εκτίμηση ενός εκλογικού αποτελέσματος, πρέπει να ξέρεις και ποιο είναι αυτό. Στην κραταιά Γαλλία του Διαφωτισμού, της Μεγάλης Επανάστασης και της Ρεπουμπλίκ, το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της Κυριακής δεν είναι ακόμα γνωστό. Για την ακρίβεια το αποτέλεσμα είναι γνωστό, αλλά δεν υπάρχει συμφωνία στο τι ακριβώς εκπροσωπούν οι ψήφοι. Αυτή τη στιγμή δεν είναι ξεκάθαρο (και μάλλον δεν θα ξεκαθαρίσει ποτέ) ούτε καν το ποιο κόμμα κέρδισε.
Τα αποτελέσματα
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Libération, τριακόσιες χιλιάδες ψήφοι χωρίζουν τα αποτελέσματα που δίνει το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών για τη Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση (NUPES) του Μελανσόν από αυτά που δίνει η ίδια η NUPES . Μια τρίτη εκδοχή αποτελεσμάτων δίνει η Monde.
Το υπουργείο Εσωτερικών του Μακρόν υποστηρίζει ότι η NUPES έχει πάρει 5.836.202 ψήφους κι έχει βγει δεύτερη, σύμφωνα με τη Monde έχει πάρει 5.939.897 κι έχει βγει πρώτη, ενώ σύμφωνα με δικά της αποτελέσματα, η NUPES έχει πάρει 6.101.968 κι έχει βγει πρώτη.
Να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει διαφωνία ως προς την καταμέτρηση. Η αντιπαράθεση (που θυμίζει τις ελληνικές φοιτητικές εκλογές) αφορά το αν μια σειρά υποψήφιοι θεωρούνται ανεξάρτητοι ή καταμετρώνται στον Μελανσόν. Δεδομένων και των αποτελεσμάτων που δίνει η Monde, μάλλον δεν πρέπει να έχουμε αμφιβολίες ότι ο Μακρόν κάνει έναν ακόμα αθέμιτο καθεστωτικό χειρισμό για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Πρόκειται βέβαια για απαράδεκτες μεθοδεύσεις οι οποίες δεν είναι όμως πρωτοφανείς για την 5η Γαλλική Δημοκρατία. Για όποιον-α ενδιαφέρεται, το νουάρ μυθιστόρημα «Ρέκβιεμ για μια δημοκρατία» του Τομά Κανταλούμπ αναδεικνύει με ενάργεια το πόσο άθλιες ήταν οι απαρχές της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας του στρατηγού Ντε Γκολ.
Η νίκη
Πέρα από τις εντυπώσεις υπάρχει και η ουσία. Το σχεδόν ισοδύναμο αποτέλεσμα μεταξύ Μελανσόν και Μακρόν (ή η οριακή υπεροχή του πρώτου) συνιστά μεγάλη πολιτική ήττα για τον νυν Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Είναι η πρώτη φορά που εν ενεργεία Πρόεδρος δεν καταφέρνει να καταγάγει καθαρή νίκη σε βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται αμέσως μετά τις προεδρικές. Ακόμα και αν τελικά ο Μακρόν πάρει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία λόγω του αντιδημοκρατικού εκλογικού συστήματος (μονοεδρικές δύο γύρων), τα πολιτικά περιθώρια της διακυβέρνησής του θα έχουν στενέψει. Με 25,88% των ψήφων και με μια ισχυρή αριστερή αξιωματική αντιπολίτευση, ο Μακρόν δεν θα μπορέσει εύκολα να υλοποιήσει το ακραία νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά του.
Από την άλλη μεριά, ο Μελανσόν κατάφερε κάτι που φάνταζε αδιανόητο μέχρι πριν από λίγους μήνες: έβαλε την Αριστερά στο προσκήνιο της γαλλικής και της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής. Κατάφερε να μετατρέψει ένα πρόγραμμα με ριζοσπαστικό πρόσημο σε εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης πλειοψηφικής απεύθυνσης. Κυρίως, όμως, κατάφερε να υπερβεί την ηττοπάθεια του κόσμου της Αριστεράς μετά από δεκαετίες απογοητεύσεων. Θα ήταν λάθος να ωραιοποιήσουμε την πολιτεία του Μελανσόν. Η σύμπραξη με τους Σοσιαλιστές εγείρει εύλογα μείζονα πολιτικά ερωτήματα. Πρέπει επίσης να μην υποτιμήσουμε το ιστορικό υψηλό της αποχής, που έφτασε το 53%. Ωστόσο, είναι αναμφίβολο ότι κάτι σημαντικό έχει συμβεί στη Γαλλία που δείχνει έναν διαφορετικό δρόμο για όλη την Ευρώπη. Και, αν την επόμενη Κυριακή γίνει το μπαμ…
