“No War But Class War” – Graffiti found in St Petersburg. Image via https://twitter.com/submedia

Πηγή: Left East | Μετάφραση: Α.Λ.

Τα μέλη της συλλογικότητας LeftEast είναι τρομοκρατημένα από τη βίαιη στρατιωτική επίθεση στην Ουκρανία, που έχει εκφυλιστεί σε πόλεμο. Απειλεί να βυθίσει την περιοχή μας σε αιματοχυσία, σε κλίμακα που δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες. Καταδικάζουμε απερίφραστα την εγκληματική εισβολή του Κρεμλίνου και ζητάμε την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων στα διεθνή σύνορα. Δεν ξεχνάμε την ευθύνη των Ηνωμένων Πολιτειών, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους για την έναρξη αυτού του πολέμου, ωστόσο ο προφανής επιτιθέμενος στην παρούσα κατάσταση παραμένει η ρωσική πολιτική και οικονομική ελίτ.

Οι προσπάθειές μας πρέπει να στρέφονται στην αποκάλυψη αυτής της ασυγχώρητης ιμπεριαλιστικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, για την οποία η επιθετική επέκταση του ΝΑΤΟ και το μετα-Μαϊντάν ουκρανικό καθεστώς έχουν επίσης προετοιμάσει το έδαφος. Με επαναστατικό πνεύμα και σε αλληλεγγύη με τους λαούς της Ουκρανίας, της Ρωσίας και της περιοχής, λέμε «Όχι!» στη Μόσχα σήμερα και «Όχι!» στο ψευτοδίλημμα μεταξύ Μόσχας και ΝΑΤΟ στο μέλλον. Ζητάμε άμεση κατάπαυση του πυρός και επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Για τα συμφέροντα του παγκόσμιου κεφαλαίου και του στρατιωτικού του συμπλέγματος δεν αξίζει να χυθεί ούτε μια σταγόνα αίμα των λαών. Ειρήνη, γη και ψωμί!

Καταδικάζουμε τον ολιγαρχικό καπιταλισμό, τον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό και τον αντικομμουνισμό που προωθούνται στην περιοχή μας από τις παγκόσμιες αντικομμουνιστικές δυνάμεις, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη σημερινή κατάσταση. Όπως ανακοίνωσε ο Πούτιν στο «μάθημα ιστορίας» του, στις 21 Φεβρουαρίου: «Θέλετε αποκομμουνιστικοποίηση; Συμφωνούμε απόλυτα. Αλλά δεν είναι απαραίτητο, όπως λένε, να μείνουμε στα μισά του δρόμου. Είμαστε έτοιμοι να σας δείξουμε τι σημαίνει πραγματική αποκομμουνιστικοποίηση της Ουκρανίας». Η επίθεση του Κρεμλίνου είναι, στην πραγματικότητα, το αποκορύφωμα αυτής της διαδικασίας αποκομμουνιστικοποίησης. Η «εναλλακτική λύση», που βασίζεται στον υπερεθνικισμό και τις ακροδεξιές ιδεολογίες, θα ωφελήσει μόνο μια χούφτα πολιτικών, ενώ οι πληθυσμοί θα καταδικαστούν σε έναν ατέλειωτο κύκλο πόνου και μίσους. Οικονομικά, αυτός ο αντικομμουνισμός μας έφερε τον ολιγαρχικό καπιταλισμό και τη φτώχεια που γνωρίζουμε στη Ρωσία, την Ουκρανία και όλη την Ανατολική Ευρώπη. Πολιτικά, μας έφερε κυβερνήσεις που ελάχιστα ενδιαφέρονται για την εκπροσώπηση του λαού τους.

Επιβεβαιώνουμε σθεναρά ότι:

(1) Θεωρούμε το Κρεμλίνο υπεύθυνο για αυτή την πράξη πολέμου! Το ρωσικό κράτος εισέβαλε στην Ουκρανία στο όνομα μιας αντιδραστικής αυτοκρατορικής νοσταλγίας, σε πλήρη αντίθεση με τη διεθνιστική αλληλεγγύη, που πρεσβεύουν τα προηγούμενα και τα σημερινά επαναστατικά κινήματα στην Ανατολική Ευρώπη. Ο εθνικισμός της «Μεγάλης Ρωσίας» του Πούτιν είναι μια εγκληματική και μάταιη προσπάθεια να επιβάλει διεθνώς την εξουσία του, αρνούμενος την πλούσια πολιτιστική ποικιλομορφία της Ανατολικής Ευρώπης. Είμαστε αλληλέγγυοι με όλες τις κοινωνικοπολιτισμικές ομάδες της περιοχής και υπερασπιζόμαστε το πρόταγμα της ειρηνιστικής αλληλεγγύης μέσω του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο για όλους.

(2) Ενώ θεωρούμε ότι το Κρεμλίνο ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο και αποτελεί τον κύριο επιτιθέμενο σήμερα, δεν ξεχνάμε την ευθύνη των Ηνωμένων Πολιτειών, των συμμάχων τους και του υπερεθνικού κεφαλαίου σε αυτή την καταστροφική κατάσταση. Η άρνησή τους να διαπραγματευτούν με τη Ρωσία σχετικά με τις ανησυχίες της για την επέκταση του ΝΑΤΟ υποδαύλισε τις φλόγες του πολέμου, αγνοώντας πολυάριθμες εκκλήσεις για αποκλιμάκωση, μεταξύ άλλων και από την ουκρανική κυβέρνηση. Στον απόηχο της πανδημίας, οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ των ΗΠΑ και των άλλων προηγμένων καπιταλιστικών κρατών προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή των πληθυσμών τους από την έλλειψη δημοκρατικής νομιμοποίησης και την οικονομική ηγεμονία του «Ευρωατλαντικού» σχεδίου. Ενθαρρύνουν την επανάληψη της καπιταλιστικής συσσώρευσης εις βάρος των πληθυσμών της Ανατολικής Ευρώπης. Από την πλευρά του, ένας πολεμοκάπηλος Πούτιν με ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες, χρησιμοποιεί την κοινωνικοοικονομική κρίση, που συνδέεται με τη μετασοσιαλιστική μετάβαση και ενισχύεται από την πανδημία, τόσο στη Ρωσία όσο και στην Ουκρανία, για να αναζωπυρώσει τα εθνικιστικά αισθήματα και τις εθνοτικές-εθνικιστικές συγκρούσεις. Η διαδικασία ενσωμάτωσης της περιοχής στην Ευρωατλαντική συμμαχία, η οποία καθοδηγείται από μια επεκτατική αναζήτηση κέρδους, οδήγησε έτσι σε ένα casus belli: οδήγησε σε ολοκληρωτικό πόλεμο στην Ουκρανία.

(3) Απορρίπτουμε τον αντικομμουνισμό που εκδηλώνεται στην περιοχή μας, του οποίου ενσάρκωση είναι ο Πούτιν και η υπόσχεσή του για «αποκομμουνιστικοποίηση», ο οποίος απολαμβάνει την ελάχιστα συγκαλυμμένη υποστήριξη ενός μέρους της αριστεράς και των φιλελευθέρων, που παρουσιάζουν κάθε αντιπολίτευση στον Πούτιν ως «κομμουνιστική», ενώ η κυβέρνησή του στιγματίζει και κακοποιεί βάναυσα την αριστερή αντιπολίτευση και τα αντιφασιστικά, αναρχικά και αντιπολεμικά κινήματα στη Ρωσία. Απορρίπτουμε εξίσου τα καθεστώτα με αντικοινωνικές πολιτικές, στη Ρωσία και την Ουκρανία, που βασίζονται στον ολιγαρχικό καπιταλισμό και καλλιεργούν τον εθνικισμό και τις ακροδεξιές ιδεολογίες, καθώς και τα οπορτουνιστικά καθεστώτα στην Ανατολική Ευρώπη με μιλιταριστική ρητορική, που επωφελούνται από τη δυστυχία των φτωχότερων.

(4) Απορρίπτουμε τους λεγόμενους «νόμους και μεταρρυθμίσεις αποκομμουνιστικοποίησης» των τελευταίων ετών στη Ρωσία και την Ουκρανία. Τα δύο «εχθρικά στρατόπεδα», η Ρωσία και οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, είναι ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές δυνάμεις που ακολουθούν το δρόμο του αυταρχικού αντικομμουνιστικού νεοφιλελευθερισμού. Αυτή η κοινή πορεία, την οποία έχει ακολουθήσει και η Ουκρανία, αντανακλάται στην υιοθέτηση νεοφιλελεύθερων νόμων για την εργασία και την ιδιοκτησία της γης, που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση της πρόσβασης στη γη και στην υφαρπαγή της περιουσίας των μικροκαλλιεργητών, καθώς και στην εφαρμογή οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που εκθέτουν τους ανθρώπους στην εκμετάλλευση και τη φτώχεια. Αυτό οδήγησε σε μια πρωτοφανή κοινωνικοοικονομική κρίση στη Ρωσία και την Ουκρανία, με περιφερειακές και παγκόσμιες επιπτώσεις.

(5) Σε αντίθεση με την εξύμνηση της ουκρανικής κυβέρνησης, η οποία παρουσιάζεται ως πλήρως δημοκρατική, αμφισβητούμε το μετά-Μαϊντάν καθεστώς, το οποίο ευθύνεται για την καταστολή της αριστεράς και της αντιπολίτευσης, την απαγόρευση των κυριότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης και τον αποκλεισμό των αντιπολιτευόμενων μέσων ενημέρωσης, καθώς και για τις γλωσσικές πολιτικές διακρίσεων, που υποστηρίζονται από την άρνηση αναγνώρισης και αποδοχής της πολιτικής, εθνοτικής και πολιτισμικής ποικιλομορφίας της Ουκρανίας. Καταδικάζουμε, επίσης, την πολιτική της να σαμποτάρει τις συμφωνίες του Μινσκ, τα τελευταία επτά χρόνια. Τα ισχύοντα μέτρα «αποκομμουνιστικοποίησης» καταδεικνύουν σαφώς ότι δεν μπορούμε απλώς να προτείνουμε την επιστροφή στο status quo στην Ουκρανία.

(6) Απορρίπτουμε τις λύσεις επιλογής στρατοπέδου, που αναζητούν τη σωτηρία στη ρατσιστική και μιλιταριστική Ευρωατλαντική ενότητα ή στον εκδικητικό ευρασιατισμό, αντί να στηρίζουν πραγματικούς αγώνες για ριζοσπαστική κοινωνική αλλαγή, δημοκρατία, εργατική εξουσία και απελευθέρωση.

(7) Ενάντια σε αυτές τις αντιδραστικές ιδεολογίες που δεν προμηνύουν τίποτα άλλο παρά αιματοχυσία, φτώχεια και διαιρέσεις, υπερασπιζόμαστε την κληρονομιά των επαναστατικών κινημάτων της Ανατολικής Ευρώπης. Στο δρόμο αυτών των παραδόσεων -κριτικοί όπου απαιτείται- τασσόμαστε στον αγώνα κατά του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού και του μιλιταρισμού και τη δέσμευση στη θρησκευτική, εθνική και έμφυλη ισότητα. Αυτός ο αγώνας, σε αλληλεγγύη με όλους τους εργαζόμενους, άνδρες και γυναίκες, και τους καταπιεσμένους της περιοχής μας, είναι η μόνη ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για τους Ουκρανούς/ές και τους Ρώσους/σίδες και για τις ιστορικά καταπιεσμένες ομάδες στην περιοχή: τις κοινότητες των Ρομά, των Εβραίων, των Τατάρων και των μεταναστών, τις γυναίκες και τις σεξουαλικές μειονότητες. Σε αυτό το πνεύμα, διακηρύσσουμε την αλληλεγγύη μας στους πολιτικούς κρατούμενους στην Ουκρανία και τη Ρωσία και την υποστήριξή μας στο κίνημα για ριζοσπαστική αντικαπιταλιστική δημοκρατία και στις δύο χώρες.

Απαιτούμε άμεση κατάπαυση του πυρός, μέτρα ενάντια στον πόλεμο, που θα στοχεύουν την οικονομική και πολιτική ελίτ, χωρίς να τιμωρούν τους εργαζόμενους και τους λαούς των πληγεισών χωρών και διαπραγματεύσεις, που θα λαμβάνουν υπόψη τα λάθη του παρελθόντος και τις κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές που οδήγησαν την περιοχή μας στον πόλεμο. Είμαστε αλληλέγγυοι με τα αντικαπιταλιστικά και αντιπολεμικά κινήματα στην Ουκρανία και τη Ρωσία. Δεν έχουμε αυταπάτες για τις υποσχέσεις της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Κανένας πόλεμος μεταξύ των λαών, καμία ειρήνη μεταξύ των τάξεων!

Καλούμε τους συντρόφους σε όλο τον κόσμο να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους να διασφαλίσουν την πλήρη και ανθρώπινη υποδοχή των προσφύγων από την Ουκρανία και όλες τις άλλες ζώνες συγκρούσεων, να απαιτήσουν την εδραίωση ενός γρήγορου δρόμου προς την ειρήνη και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους σε εκείνους και εκείνες που οι ζωές τους πλήττονται από τον πόλεμο και τον εθνικισμό. Παίρνουμε ως οδηγό μας το παράδειγμα της μακράς ιστορίας του αριστερού διεθνισμού και του ειρηνισμού.

>>——–<<

Το LeftEast είναι μια πλατφόρμα εναλλακτικής ενημέρωσης της Ανατολικής Ευρώπης «…ένα μέρος όπου διάφορες φωνές, προσπάθειες και ομάδες από όλη την περιοχή, με την ευρεία έννοια, συναντώνται σε μια συνεχή αναλυτική και πολιτική προσπάθεια. Πρόκειται για μια πλατφόρμα όπου οι κοινοί μας αγώνες και οι πολιτικές μας δεσμεύσεις συναντιούνται πέρα από τα εθνικά σύνορα ή τον ζουρλομανδύα των εθνικών γλωσσών. Ως εκ τούτου, αυτή η πλατφόρμα είναι μια πολιτική πράξη. Ιδεολογικά, έχει ρητά αριστερό προσανατολισμό, δηλαδή αριστερά από την κλασική σοσιαλδημοκρατία. Παρ’ όλα αυτά, στοχεύει να παραμείνει σε μεγάλο βαθμό χωρίς αποκλεισμούς και ανοιχτή, φιλοξενώντας αρκετά ρεύματα της σύγχρονης αριστεράς χωρίς να χάνει την κριτική της αιχμή και διατηρώντας παράλληλα ένα δυναμικό περιβάλλον για πνευματικές συζητήσεις…»

 

Διαβάστε επίσης

Δίκη Πολύκαρπου Γεωργιάδη: μια κακόγουστη φάρσα της «Αντιτρομοκρατικής»

Ενάμιση χρόνο πριν, την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020, ο αγωνιστής Πολύκαρπος Γεωργιάδης…

Εντουάρ Λουί: «Ενάντια στον φασισμό, θα πάω να ψηφίσω έναν υποψήφιο που μισώ βαθιά»

Τον Εντουάρ Λουί, μια από τις πιο μαχητικές φωνές υπέρ της εργατικής…