«Οδοιπορικό» στη Θεσσαλονίκη – γροθιά από τον Δημήτρη Μυστακίδη

Τον Απρίλη του 2020, με εκείνο το συγκλονιστικό «Μίλα», ο Δημήτρης Μυστακίδης έφτιαχνε το σάουντρακ για χιλιάδες ανθρώπους που λίγο αργότερα θα κατέκλυζαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους δρόμους γύρω από το Εφετείο, δηλώνοντας με κάθε τρόπο «Δεν Είναι Αθώοι». Στο «Μίλα», ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, ο Παύλος Φύσσας, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης και ο Ζακ «συναντιούνταν» με τον Τάσο Λειβαδίτη: «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος…».

Λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, ο Μυστακίδης επιστρέφει με ένα «οδοιπορικό» στη Θεσσαλονίκη – γροθιά στο στομάχι: ξεκινώντας από τη γειτονιά του, τον Εύοσμο, γυρνάει στην πόλη του ’70 και του ’80, που την έζησε στις πιο τρυφερές και δημιουργικές στιγμές της (από τον Αγάθωνα και τον Παπάζογλου, μέχρι τις Τρύπες) και φτάνει στη Θεσσαλονίκη των νοσηρών Μακεδονομάχων, των ακροδεξιών τοπικών αρχόντων, της εκκλησίας που καθοδήγησε για χρόνια κάθε είδους μισαλλοδοξία, των φασιστών που σκοτώνουν «για το ποδόσφαιρο», των πλουσιόπαιδων που βιάζουν κορίτσια χωρίς να λογοδοτούν. Παίρνοντας θέση απέναντί της, θυμίζοντας ότι υπήρχε και υπάρχει ακόμα μια Θεσσαλονίκη που ασφυκτιά μπροστά σε τόση παρακμή, ο Μυστακίδης προειδοποιεί: αν η άλλοτε «φτωχομάνα» του Καζαντζίδη διεκδικεί σήμερα να γίνει πρωτεύουσα του κοινωνικού εκφασισμού, το γιατί συμβαίνει αυτό δεν το εξηγεί γενικώς «η φτώχεια», αλλά η σκοτεινή ιστορία της πόλης και οι επίδοξοι κληρονόμοι της.