Η Αμέρισσα Μπάστα έχει μέχρι σήμερα ολοκληρώσει 7 μικρού μήκους ταινίες κατακτώντας πολλά βραβεία σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ. Στην Δράμα με το Όχι Αύριο πήρε το βραβείο καλύτερης ταινίας από την Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας. Η ταινία άφησε γενικά πολύ καλές εντυπώσεις, δυνατό της χαρτί οι χιπ χοπ μουσικές, ενώ την προσοχή τράβηξε και η ερμηνεία του Νικολάκη Ζεγκίνογλου στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η ταινία Όχι αύριο συμμετέχει στις Νύχτες Πρεμιέρας και προβάλεται στον Δαναό την Τρίτη 4 Οκτωβρίου στις 17:00.
Την συνέντευξη πήρε ο Τάσος Κορωνάκης
Ξεκινώντας να σου πω ξανά συγχαρητήρια για το βραβείο και να σου ζητήςω να μας πεις δυο λόγια για την ταινία.
Η ιστορία της ταινίας μας “Όχι αύριο” ακολουθεί τον Μιχάλη, έναν νέο άνθρωπο που έχει μόλις ένα εικοσιτετράωρο στη διάθεσή του για να επαναπροσδιορίσει τη ζωή του και τη σχέση του με όσους έχουν σημασία για αυτόν. Η κλεψύδρα του όμως αδειάζει γρήγορα και ο χρόνος που μετράει αντίστροφα τον κάνει να τα βιώνει όλα πιο έντονα και πιο δραματικά. Όταν γνωρίζει και μια κοπέλα που του αρέσει πολύ, το μόνο που εύχεται είναι να μην έρθει ποτέ το αύριο.
Τι σε έκανε να καταπιαστείς με το συγκεκριμένο θέμα; Ποιος ήταν ο βασικός σου στόχος;
Το συγκεκριμένο θέμα ακουμπάει τόσο σε λογοτεχνικές και κινηματογραφικές επιρροές όσο και σε αφηγήσεις ανθρώπων που έχω γνωρίσει. Η ιστορία του Μιχάλη θα μπορούσε να είναι και ίσως είναι η ιστορία πολλών παιδιών που χάνουν τον προσανατολισμό τους, κυνηγώντας μια ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή και μοιραία έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες. Στο κέντρο της ιστορίας βρίσκεται η πίστη στο ότι μπορεί η ζωή να επαναπροσδιοριστεί, η ελπίδα να μην χαθεί και ότι το αύριο μπορεί να είναι διαφορετικό.
Τι ήταν αυτό που σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Πρόκειται για μια ταινία με αυξημένη παραγωγική δυσκολία, λόγω των πολλών και ιδιαίτερων set και των πολλών διαφορετικών ηθοποιών, των οποίων τα προγράμματα έπρεπε να συγχρονιστούν. Με την ομάδα της παραγωγής και τους βασικούς καλλιτεχνικούς συντελεστές δουλέψαμε πολλούς μήνες για την οργάνωση της ταινίας και όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να ολοκληρωθεί η ταινία.
Τι σημαίνει για εσένα το Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Δράμας;
Στο Φεστιβάλ της Δράμας πηγαίνω τακτικά εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Έχω βρεθεί με σπουδαστική ταινία, με ταινίες στο διαγωνιστικό πρόγραμμα, με ταινίες φίλων που είχα τη χαρά να συμμετέχω αλλά και ως απλός θεατής. Είναι ένας τόπος συνάντησης με όλους τους φίλους που δουλεύουν στον κινηματογράφο και αγαπούν την ταινία μικρού μήκους, είναι ένας θεσμός που εξελίσσεται όσο περνούν τα χρόνια και κυρίως είναι ένας τρόπος να έρθουμε σε επαφή με τους δημιουργούς από άλλες χώρες, λόγω του διεθνούς του χαρακτήρα.
Πως είδες το φεστιβάλ φέτος; Υπήρχαν ταινίες που ξεχώρισες και γιατί;
Το φετινό φεστιβάλ είχε πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα με λιγότερες ταινίες αλλά με εύρος στη θεματολογία του. Υπήρξαν αρκετές ταινίες που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον, Εντυπωσιάστηκα από το σκληρά ρεαλιστικό «Techno, Mama» του Λιθουανού Σαούλιους Μπαραντίσκας και επίσης από τα ”Τσουλάκια” της Δέσποινας Μαυρίδου για την φρεσκάδα που έφεραν και για τις δύο καταπληκτικές πρωταγωνίστριες. Τέλος το «tokakis ή What’s My Name» του Θάνου Τοκάκη το ξεχώρισα για τον ευφάνταστο και ευρηματικό τρόπο που παρουσίασε την ιστορία του, ασκώντας ταυτόχρονα ευφυή κριτική στην νεοελληνική κοινωνία.
Διέκρινες κάποιες τάσεις ως προς την θεματολογία, τον τρόπο αφήγησης και κινηματογράφησης; Τι δείχνουν για το μέλλον του ελληνικού σινεμά;
Η θεματολογία στο φετινό φεστιβάλ ήταν εξαιρετικά διευρυμένη και ο τρόπος κινηματογράφησης ποίκιλε ανά ταινία. Αυτά δείχνουν ότι οι δημιουργοί πλέον νιώθουν περισσότερο ελεύθεροι και δεν διστάζουν να εκφράσουν με θάρρος ότι τους προβληματίζει και έχουν ανάγκη να επικοινωνήσουν. Το παρόν του ελληνικού σινεμά έχει ήδη ενδιαφέρον και δυναμική και ελπίζω ότι το μέλλον θα είναι ακόμα καλύτερο.
Έχεις κάτι καινούργιο στα σκαριά;
Αυτό το διάστημα ετοιμάζω την πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία. Τα γυρίσματα θα γίνουν το επόμενο καλοκαίρι στην Αθήνα.
Cast: Νικολάκης Ζεγκινογλου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Γιάννης Τσορτέκης, Σταύρος Τσουμάνης, Κωνσταντίνος Σειραδάκης, Ναταλία Swift
σκηνοθεσία-σενάριο : Αμέρισσα Μπάστα/ παραγωγός: Ιωάννα Σουλτάνη | παραγωγή: Soul Productions με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού-ειδικό πρόγραμμα ενίσχυσης covid-19 | με την υποστήριξη της Περιφέρειας Αττικής | συμπαραγωγοί: Vincent Michaud (2 Hérons Production), Πάνος Μπίσδας (Authorwave), Κώστας Ταγκαλάκης-Θέλγια Πετράκη (Topspot) | executive & line producer: Δημήτρης Νάκος | διεθνείς πωλήσεις: Premium Films | διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Βαλσαμής | μοντάζ: Πάνος Βουτσαράς | σκηνικά: Κυριακή Τσίτσα | κοστούμια: Boudoir Team (Σοφία Κοτσίκου, Κατερίνα Χαλιώτη, Τάσος Δήμας) ήχος: Στέφανος Ευθυμίου | make-up artist&hair styling: Εύη Ζαφειροπούλου | σχεδιασμός ήχου: Βάλια Τσέρου | μίξη ήχου: Κώστας Βαρυμποπιώτης | εργαστήρια εικόνας: Authorwave | color grading: Μάνος Χαμηλάκης | σχεδιασμός τίτλων &αφίσας: Παντελής Αναστασιάδης.
