Η στήλη των «απλοϊκών μαθημάτων» έχει, καταρχήν και κυρίως, ψυχαγωγικό στόχο. Η ιδέα είναι να σχολιάζονται κεντρικά θέματα της οικονομίας με τρόπο εύληπτο, ευχάριστο, κατά το δυνατόν έγκυρο και πολύ σύντομο. Άρα, θα μείνει μακριά από ακαδημαϊκότητες και τις αντίστοιχες προδιαγραφές των «πέιπερς». Δεν θα έχει σημειώσεις ούτε αναφορές. Που σημαίνει πως η αναγνώστρια θα πρέπει να έχει εμπιστοσύνη και να θεωρεί δεδομένη την εντιμότητα του γράφοντα. Τα λάθη που μοιραία θα εμφανιστούν δεν θα είναι από πρόθεση.
Σκοπός είναι η αποδόμηση των ορθόδοξων αστικών ερμηνειών, καθώς και η διευκρίνιση των «ανορθόδοξων» επιχειρημάτων. Για εμβάθυνση στις υπό συζήτηση θεματικές προτείνω τα βιβλία:
- Χα-Τζουν Τσανγκ, 23 αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό, Καστανιώτη
- Μαριάννα Ματσουκάτο, Το επιχειρηματικό κράτος, Κριτική
- Χρήστος Λάσκος -Ευκλείδης Τσακαλώτος, 22 Πράγματα που μας λένε για την ελληνική κρίση και δεν είναι έτσι, ΚΨΜ
Χρήστος Λάσκος
***
Η αλήθεια είναι ότι η στήλη έχει γίνει εμμονική με το ζήτημα του πληθωρισμού. Δεν θα μπορούσε, ωστόσο, να είναι διαφορετικά, επί ποινή απώλειας της όποιας σοβαρότητας διαθέτει. Για να χρησιμοποιήσω μια παλιακή διατύπωση, για πολύ καιρό το κέντρο της ταξικής πάλης σε όλο τον κόσμο δεν μπορεί παρά να είναι το συγκεκριμένο ζήτημα. Γι’ αυτό, άλλωστε, οι δεξιοί δημοσιολόγοι επιμένουν να συζητούν το ζήτημα των μισθών, του «κόστους της εργασίας».
Αφού, δηλαδή, «αναλύσουν» όλα τα τεχνικά στοιχεία της κατάστασης και βάλουν στο τραπέζι την επιστημονική τους (sic) εργαλειοθήκη, όλο και περισσότερο παίρνουν θέση πάνω στο κατεξοχήν πολιτικό θέμα – αυτό της πληθωριστικής επίδρασης των εργατικών εισοδημάτων. Αντιγράφω από την «Οικονομική Καθημερινή»:
«Εκτιμώ ότι θα χρειαστούν δύο με τρία χρόνια πριν [τιθασευτεί ο πληθωρισμός …] υπό την προϋπόθεση […] της αποφυγής ενσωμάτωσης του πληθωρισμού στις αυξήσεις μισθών και τις προσδοκίες».
Ένας πιο τσαχπίνης αρθρογράφος σπάει πλάκα με όσους ισχυρίζονται πως η αύξηση των μισθών είναι όρος για την επιβίωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού με ένα κείμενο με τον ευφυή τίτλο «Βρε, καλώς την ΑΤΑ»!
Και οι δύο «ειδικοί» περιγράφουν τον εαυτό τους ως σύμβουλοι επιχειρήσεων, με ειδικότητα, δηλαδή το αέρα πατέρα. Γιατί ο σύμβουλος επιχειρήσεων δεν είναι επάγγελμα, αλλά εξάσκηση στην αποτελεσματική αρλούμπα.
Και οι δύο, ενώ επιμένουν στην καθοριστική σημασία της συγκράτησης των μισθών, δεν ασχολούνται, φυσικά, καθόλου με το τι θα απογίνουν οι μάζες των συγκρατημένων. Αυτό, άλλωστε, δεν αφορά τις επιχειρήσεις, αλλά την κοινωνική πρόνοια.
Ποια είναι η ευφυής ιδέα πίσω από την «προειδοποίηση» των ειδικών μας; Μα, ότι η αύξηση των μισθών θα αυξήσει το κόστος για τις επιχειρήσεις, οι οποίες, μη «αντέχοντας», θα αυξήσουν, με πόνο ψυχής, τις τιμές. Επιπλέον, μια τέτοια ανεύθυνη πρακτική θα ενισχύσει τις προσδοκίες για τον μελλοντικό πληθωρισμό και θα λειτουργήσει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Οποιαδήποτε, λοιπόν, σκέψη για ΑΤΑ (Αυτόματη Τιμαριθμική Προσαρμογή), που δεν αφορά βόλτα στο πάρκο, είναι αυτοκτονική ενέργεια. Και, προκειμένου να αυτοκτονήσουμε, καλύτερα να μας φάνε οι κανίβαλοι – θα μας διαβάσει και η Εκκλησία, πράγμα που δεν επιτρέπεται για τους αυτόχειρες.
Η τελευταία έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ έδειξε πως, στην γαλάζια μας πατρίδα, οι άνθρωποι με μισθό κάτω από 750 ευρώ έχουν ήδη υποστεί μείωση της αγοραστικής τους δύναμης κατά 40%! Είναι τόσο τρομακτικό του νούμερο, που μόνο νούμερα θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι και οι ειδικοί μας. Από των οποίων το μυαλό (sic) δεν περνάει καν η ιδέα πως θα μπορούσε αντί για τη μείωση των πραγματικών μισθών να μειωθούν τα πολύ πιο πραγματικά κέρδη.
Το κακό είναι πως και ο αρχηγός (!) της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται πως, με όλες τις οιμωγές, στην πράξη συμφωνεί με τους τεχνοκράτες του κ….ου. Αλλιώς δεν εξηγείται πώς, από τον Απρίλιο του 2021 και επί 18 μήνες, επιμένει στην φοβερή προσφορά του των 800 ευρώ κατώτατο, όταν τα 750 έχουν γίνει πραγματικά 450. Δύσκολα, λοιπόν, τα πράγματα και πολύ συγχυσμένα. Αυτοί είναι εντελώς αποφασισμένοι να μας φάνε ζωντανούς.
2 σχόλια
Comments are closed.