Κάθε Σάββατο (και σήμερα εκτάκτως Κυριακή) σε ένα συρταράκι του φιλόξενου Κομοδίνου υπάρχουν οι Βιβλιοβελονιές, με ένα απόσπασμα από κάποιο ωραίο βιβλίο, το οποίο έχει λογοτεχνικό ή/και ιστορικο-πολιτικό ενδιαφέρον. Ο τίτλος του αποσπάσματος είναι δικής μου επιλογής. Το απόσπασμα θα συνοδεύεται με μια μικρή παρουσίαση του βιβλίου από το οποίο προέρχεται. Σήμερα επιλέγουμε το βιβλίο «Μάσκες», του Λεονάρδο Παδούρα, από τις εκδόσεις Καστανιώτη.  

“Και δεν είναι καλύτερα να τα ξεχάσετε όλα αυτά;”

Ο ηλικιωμένος δραματουργός χαμογέλασε και κοίταξε το ταβάνι, λες και περίμενε κάτι που θα έπεφτε από τον ουρανό.

“Ξέρετε, είναι πολύ εύκολο να το λέει κανείς αυτό, γιατί η έλλειψη μνήμης είναι ένα από τα προτερήματα τούτης της χώρας. Είναι η αυτοάμυνά της και η άμυνα πολλών ανθρώπων… Οι πάντες ξεχνούν τα πάντα και διαρκώς λένε ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή, και ιδού: έτοιμος ο εξορκισμός. Αν δεν υπάρχει μνήμη δεν υπάρχει και ενοχή, και αν δεν υπάρχει ενοχή δεν χρειάζεται καν συγγνώμη – βλέπετε ποια είναι η λογική;”»

Οι «Μάσκες» του Λεονάρδο Παδούρα, σε μετάφραση Κώστα Αθανασίου, από τις εκδόσεις Καστανιώτη, αν και από τα μικρότερα σε μέγεθος έργα του (240 σελίδες), είναι ένα ωραιότατο, σφριγηλό, με δυνατή πλοκή και διεισδυτικό κοινωνικό προβληματισμό αστυνομικό μυθιστόρημα. Στην Κούβα του 1989 (στην Κούβα τη λατρεία και το σαράκι του Παδούρα…), που βυθίζεται στην κρίση της Ειδικής Περιόδου και πολλά αλλάζουν προς το χειρότερο, ο αγαπημένος πρωταγωνιστής του συγγραφέα, ο αντισυμβατικός υπολοχαγός του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Μάριο Κόντε αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μια φαινομενικά εύκολη υπόθεση. Στην πραγματικότητα, όμως, πολύ δύσκολη, αφού ο δολοφονημένος τραβεστί είναι γιος επιφανούς διπλωμάτη και βετεράνου της Επανάστασης. Έτσι, ο Παδούρα μας ξεναγεί στον αόρατο κόσμο των ομοφυλόφιλων της Αβάνας και με τρυφερότητα για τους ίδιους και αυστηρότητα για τα στερεότυπα και τον αυταρχισμό της κομματικής γραφειοκρατίας, χωρίς διδακτισμούς, αλλά με τα οικεία εργαλεία του, τη σφιχτή πλοκή και τους ευφυείς διαλόγους, μας χαρίζει ένα εξαιρετικό αστυνομικό/κοινωνικό μυθιστόρημα.

Διαβάστε επίσης

Δίκη Πολύκαρπου Γεωργιάδη: μια κακόγουστη φάρσα της «Αντιτρομοκρατικής»

Ενάμιση χρόνο πριν, την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020, ο αγωνιστής Πολύκαρπος Γεωργιάδης…

Η Ίμπιζα κάποτε έμοιαζε με μια από τις Σποράδες… Αυτή την παραοικονομία θέλουμε;

Το κείμενο το «αλιεύσαμε» από τον τοίχο της Iris Lykourioti στο Facebook.…