«Εκείνο το σπίτι της άνοιξης του ’86 ήταν το απάγκιο της. Ίσως το μοναδικό που είχε αγαπήσει, ο μοναδικός δικός της χώρος που είχε ποτέ στη ζωή της η Τρελή από Απέναντι. Γι’ αυτό και η λαχτάρα της να διακοσμήσει τους τοίχους του σαν γαμήλια τούρτα. Στολίζοντας τις κάσες στις πόρτες με πουλιά, βεντάλιες, αναρριχητικά μη-με-λησμόνει και μ’ εκείνες τις μεταξένιες κεντητές μαντίλες που κρέμονταν από το αόρατο πιάνο. Εκείνα τα κρόσσια, τις δαντέλες και τους φραμπαλάδες από τα τούλια που τύλιγαν τα κιβώτια που χρησιμοποιούσε σαν έπιπλα. Αυτές τις κάσες τις τόσο βαριές που τις είχε αφήσει να φυλάξει ο νεαρός που είχε γνωρίσει στο μπακάλικο, εκείνο το χαριτωμένο αγόρι που της ζήτησε αυτή τη χάρη. Λέγοντας πως ήταν μόνο βιβλία, απλώς απαγορευμένη λογοτεχνία, της είχε πει με εκείνο το στόμα σαν υγρό κρινάκι».
Το «Φοβάμαι, ταυρομάχε» του Πέδρο Λεμεμπέλ, σε μετάφραση Κώστα Αθανασίου, από τις εκδόσεις Καστανιώτη, είναι από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει. Ο Λεμεμπέλ, «φτωχός, κομμουνιστής και αδερφή» όπως αυτοπροσδιοριζόταν, μας χαρίζει 183 σελίδες μοναδικής λογοτεχνικής ομορφιάς, ανθρωπολογικής βαθύτητας, σαρωτικής κοινωνικής κριτικής και αυθεντικής επαναστατικότητας. Σπάνια ένα μικρό μυθιστόρημα, επικουρούμενο βέβαια και από τη μετάφραση του Κώστα Αθανασίου, που σε κάνει να ακούς μέχρι και τις ανάσες των ηρώων του, κατορθώνει να γεμίσει με τόσα συναισθήματα και ιδέες αυτόν/αυτή που το διαβάζει.
Στην ταραγμένη Χιλή του 1986, λοιπόν, ενώ η δικτατορία του Πινοτσέτ, μετά δεκατρία χρόνια αιμοσταγούς κυριαρχίας, έχει μπει σε κρίση και η αντίσταση εναντίον της κλιμακώνεται, ένας νεαρός αντάρτης του Πατριωτικού Μετώπου Μανουέλ Ροδρίγκες, ο Κάρλος, προσεγγίζει ένα μεσήλικο ομοφυλόφιλο, την Τρελή από Απέναντι, για να τους βοηθήσει (άθελά του αρχικά) στην επιχείρηση εκτέλεσης του Πινοτσέτ. Όμως, η επαναστατική εργαλειοποίηση θα μετατραπεί σε μια συγκλονιστική και σπαρακτική ιστορία έρωτα, αγάπης και αφοσίωσης. Και όλα τούτα με φόντο τις αναμεταδόσεις της εξέγερσης και της καταστολής από το Ράδιο Κοοπερατίβα, καθώς και τις καταπληκτικές περιγραφές της κτηνώδους παρακμής του πινοτσετικού περιβάλλοντος. Τι να λέμε, αριστούργημα…
