6 Μαρτίου 1910, τρία χρόνια μετά την δολοφονία του Μαρίνου Αντύπα από τους τσιφλικάδες στον Πυργετό, ο θεσσαλικός κάμπος βράζει, τα χωριά της Θεσσαλίας στο πόδι ενόψει αγροτικού νόμου, ζητάνε ξανά απαλλοτρίωση των τσιφλικιών για να πάψουν να είναι σκλάβοι, για να γλυτώσουν από την απόλυτη κυριαρχία των τσιφλικάδων και των επιστατών στη “γυμνή ζωή” τους.
Μια κυριαρχία που έφτανε μέχρι το “δικαίωμα της πρώτης νύχτας” όπου οι γυναίκες που παντρεύονταν θυσιάζονταν στο κρεβάτι του τσιφλικά ή του επιστάτη για την πρώτη νύχτα του γάμου.
6 Μαρτίου 1910 η αγροτιά διοργανώνει πανθεσσαλικο συλλαλητήριο, αλλά οι τσιφλικάδες έχουν άλλα σχέδια. Για να εμποδιστούν οι κολίγοι με τις μαυροκόκκινες να φτάσουν απ το Κιλελέρ στη Λάρισα ο στρατός ανοίγει πυρ και ακολουθεί σφαγή. “Κλείσαν όλοι οι δρόμοι για τη Λάρισα”…και στρώθηκαν με νεκρούς αγρότες. Η θυσία αυτή πυροδότησε αγώνες που εξανάγκασαν την κυβέρνηση Βενιζέλου σε ψήφιση των πρώτων απαλλοτριώσεων 7 χρόνια μετά.
