“To newsroom του Sputnik γράφει το τελευταίο του άρθρο και δεν είναι άλλο από ένα πικρό και άδικο αντίο για το «μαύρο» σε ένα site που απασχολούσε δεκάδες εργαζόμενους που έμειναν ξαφνικά χωρίς «φωνή» και δουλειά.
Η Ελλάδα της «Δημοκρατίας», η Ευρώπη των «δικαιωμάτων και της ελευθερίας», έκλεισε το Sputnik.”
3 Μαρτίου 2022, η τελευταία δημοσίευση της ιστοσελίδας Sputnik πριν πέσει το μαύρο.
Σήμερα έπεσε η αυλαία στην ελληνική ιστοσελίδα του Sputnik το οποίο απαγορεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με το Russia Today, στο πλαίσιο των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία. Τα δύο ΜΜΕ ανήκουν στο ρωσικό κράτος.
Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αιτιολόγησε την απαγόρευση ως εξής:
“Τα λόγια έχουν σημασία σε καιρό πολέμου. Γινόμαστε μάρτυρες μαζικής προπαγάνδας & παραπληροφόρησης σχετικά με την επίθεση σε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα. Δεν θα αφήσουμε απολογητές του Κρεμλίνου να διαδίδουν τοξικά ψέματα που δικαιολογούν τον πόλεμο ή σπόρους διχασμού στην EE.”
Πλήγμα στην ελευθερία της ενημέρωσης
Είναι προφανές ότι η απαγόρευση των δύο ΜΜΕ συνιστά βάναυση παραβίαση του δικαιώματος της ενημέρωσης και της ελευθερίας της έκφρασης. Το οξύμωρο (και συνάμα προκλητικό) είναι ότι το κλείσιμο των μη αρεστών ΜΜΕ αποτελεί το κατεξοχήν μέτρο που χρησιμοποιούσε επί δεκαετίες η Δύση κι εξακολουθεί να χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς για να χαρακτηρίσει ένα καθεστώς αντιδημοκρατικό. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι ΜΜΕ κλείνουν καθεστώτα τύπου Πούτιν και Λουκασένκο. Ξέραμε επίσης ότι η ελευθεροτυπία αποτελεί πυλώνα της αστικής δημοκρατίας. Φευ! Για πολλοστή φορά στην ιστορία οι πολιτικές ελευθερίες πέφτουν θύματα του πολέμου και του “εθνικού συμφέροντος”.
Οι προφάσεις
Κανονικά δεν θα έπρεπε να ασχοληθούμε καν με τις προφάσεις που προέβαλε η ΕΕ για το κλείσιμο του Sputnik και του Russia Today. Ωστόσο, πλέον είναι ανάγκη να επιχειρηματολογούμε για τα αυτονόητα.
- Η Κομισιόν δεν επικαλείται συγκεκριμένες παραβιάσεις της νομοθεσίας για τα ΜΜΕ που κλείνουν. Υποστηρίζει γενικά ότι κάνουν ρωσική προπαγάνδα, Οι γενικές και αφηρημένες κατηγορίες όμως δεν θα έπρεπε να αρκούν σε ένα κράτος δικαίου για να επιφέρουν κυρώσεις, και μάλιστα πολύ αυστηρές.
- Το κλείσιμο των δύο ΜΜΕ δεν είναι αποτέλεσμα ποινικής διαδικασίας, αλλά πολιτικής απόφασης. Αυτό το καθιστά ακόμα πιο επικίνδυνο.
- Αν κριτήριο είναι η διασπορά τοξικών ψεμάτων, τότε θα έπρεπε να έχουν κλείσει πολλά άλλα ΜΜΕ πριν το Sputnik και το RT. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα κυκλοφορεί μια χαρά το Μακελειό την ώρα που κλείνει το Sputnik.
- Η ΕΕ δεν είναι επισήμως σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Ρωσία (προς το παρόν τουλάχιστον… ) κι εξακολουθεί να διατηρεί διπλωματικές σχέσεις μαζί της. Και από αυτή τη σκοπιά λοιπόν δεν υπάρχει ικανό θεσμικό πλαίσιο για να δικαιολογήσει το “μαύρο”.
- Επί της ουσίας, το να γνωρίζουν οι πολίτες της ΕΕ τι υποστηρίζει η Ρωσία αυτή τη στιγμή συμβάλλει στη πολύπλευρη ενημέρωση για τον πόλεμο. Συνιστά υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών και πατερναλιστική στάση το να κρίνει το κράτος τι είμαστε ικανοί να μαθαίνουμε και τι θα μας “βλάψει”.
- Κανένας δεν διανοήθηκε να απαγορεύσει τα ΜΜΕ που προπαγάνδιζαν του πολέμους σε Ιράκ και Γιουγκοσλαβία που ήταν εξίσου παράνομοι με αυτόν της Ουκρανίας, Τι να λέμε τώρα βέβαια. Εκείνους τους παράνομους πολέμους τους έκανε η Δύση, οπότε δεν ετίθετο θέμα.
Ο νέος μακαρθισμός
Πρέπει να έχουμε όλο και λιγότερες αμφιβολίες, Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος φέρνει και νέο μακαρθισμό. Οποιος-α διαφωνεί, όποιος-α μιλάει για την ειρήνη, όποιος-α δεν δείχνει τον δέοντα ενθουσιασμό για το ΝΑΤΟ, στοχοποιείται ως ύποπτος αν όχι μειοδότης. Ο αντιρωσιμός παίρνει τη θέση του παλιού αντικομμουνισμού. Η σπέκουλα με τον φόβο, τον εθνικισμό και τον μιλιταρισμό παραμένει όμως η ίδια.
Σε αυτή τη συγκυρία, το ζήτημα της δημοκρατίας μπαίνει στην πρώτη θέση της ατζέντας της Αριστεράς, στο πλάι της ειρήνης. Όπως και παλιά δηλαδή.
