Κάθε Σάββατο σε ένα συρταράκι του φιλόξενου Κομοδίνου υπάρχουν οι Βιβλιοβελονιές, με ένα απόσπασμα από κάποιο ωραίο βιβλίο, το οποίο έχει λογοτεχνικό ή/και ιστορικο-πολιτικό ενδιαφέρον. Ο τίτλος του αποσπάσματος είναι δικής μου επιλογής. Το απόσπασμα θα συνοδεύεται με μια μικρή παρουσίαση του βιβλίου από το οποίο προέρχεται. Σήμερα επιλέγουμε το βιβλίο «ιστορίες ανάμεσα», του Δημήτρη Οικονομίδη από τις εκδόσεις Τόπος.
«Του χαμογέλασα αμήχανα. Αυτή η πολυδιάστατη λογική έθετε στο επίκεντρο της σκέψης μου το παρόν, τη στιγμή αυτή που μοιραζόμασταν, αυτή τη στιγμή που τη βιώναμε, που ξεδιπλωνόταν με εμάς τους δύο μέσα της, πλήρωμα συνάμα και επιβάτες στη βάρκα του παρόντος. Κυρίως επιβάτες και λιγότερο πλήρωμα, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ένιωσα τα πάντα να μπατάρουν. Λες και όλα αυτά τα χρόνια περιπλάνησης, αλλά και τα προηγούμενα, να είχα βάλει στη ζωή μου το κάρο μπροστά από το άλογο! Ίσως στην πραγματικότητα, και χωρίς να το ξέρω, το πιο ισχυρό κίνητρο της αναζήτησής μου να ήταν αυτές οι τυχαίες, γεμάτες ένταση και πληρότητα συναντήσεις»
Ο Δημήτρης Οικονομίδης στις «ιστορίες ανάμεσα»,από τις εκδόσεις Τόπος, σε μόλις 77 σελίδες μας χαρίζει τέσσερα διηγήματα, το «Κλειδί», τον «Εφιάλτη», τις «Σελίδες» και τον «Καθρέφτη», υψηλής λογοτεχνικής αξίας ισόποσης με τη γλωσσική αρτιότητα και τη φιλοσοφική ενάργειά τους. Ξέρετε, το διήγημα, και λόγω του μικρού μεγέθους του, δεν διαθέτει το χώρο να αναπτύξει την πλοκή και τους χαρακτήρες που προσδίδουν τη μαγεία του στο μυθιστόρημα. Γι’ αυτό νομίζω πως ορισμένοι διηγηματογράφοι μπαίνουν στον πειρασμό να στριμώξουν τις μυθιστορηματικές φιλοδοξίες τους στο διήγημα με, συχνά, αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Ο Δημήτρης αποφεύγει αυτή την παγιδούλα και με γοητευτικό μινιμαλισμό, χωρίς να υποτιμά την πλοκή και τους χαρακτήρες, διαλέγει το γήπεδο του αινιγματικού διαλόγου, της πρωτοπρόσωπης περισυλλογής και ενός καμβά αδιόρατων αρχικά ανατροπών που διακρίνουν και τα τέσσερα διηγήματά του. Τον βοηθούν σε αυτό οι ψυχαναλυτικές γνώσεις του (εκλεκτός ψυχίατρος γαρ…), τα πολλά λογοτεχνικά διαβάσματά του και η ποιητική εμπειρία του – έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, την «Πυξίδα που έδειχνε το Νότο» και το «Της μακρινής της θάλασσας είναι ζεστή η αγκάλη». Τέσσερα διηγήματα διαφορετικά μεταξύ τους, με κοινό ότι τα διαβάζεις μονορούφι…
