Όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες με το κόμμα Κασιδιάρη είναι απλά αδιανόητα. Είναι όμως και επικίνδυνα. Επικίνδυνα, γιατί απειλούν να αντιστρέψουν τους όρους με τους οποίους, μια ολόκληρη κοινωνία, τον Οκτώβρη του 2020 είπε, έγραψε και διαδήλωσε «Δεν Είναι Αθώοι». Από διευθυντής εγκληματικής οργάνωσης, όπως το επικύρωσε η ιστορική εκείνη απόφαση, με τους σημερινούς άθλιους χειρισμούς της κυβέρνησης ο Κασιδιάρης παρουσιάζεται τώρα ως …αθώο θύμα κυβερνητικών σκοπιμοτήτων, πιέσεων σε αδέκαστους δικαστές και συμπαιγνίας κυβέρνησης-μερίδας του Άρειου Πάγου.
Για να καταλάβει κανείς τη σοβαρότητα της κατάστασης, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στο ρεπορτάζ της σημερινής «Δημοκρατίας». Η δεξιά εφημερίδα –το κεντρικό άρθρο της οποίας καταγγέλλει κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος και κυβερνητική συνωμοσία (!)–, επικαλείται «αποκλειστικές πληροφορίες», σύμφωνα με τις οποίες τρεις δικαστικοί του Τμήματος Α1 του Αρείου Πάγου –οι κυρίες Υφαντή, Κιουπτσίδου και Κλάπα–, συνέταξαν την τελευταία ρύθμιση που έφερε η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή μέσω Βορίδη.
Η αναφορά στις τρεις δικαστικούς δεν τις απαξιώνει απλά προκαταβολικά (ενόψει απόφασης του Α1 τον Μάιο), ως ανθρώπους της εκτελεστικής εξουσίας, ασκώντας τους αφόρητη πίεση. Λειτουργεί υπέρ της ναζιστικής προπαγάνδας, ως αντιστάθμισμα δηλαδή στο γεγονός ότι «μπροστινός» του Κασιδιάρη τέθηκε ένας πρώην αεροπαγίτης. Επιπλέον, λειτουργεί ως στίγμα για τις δικαστικούς, τις οποίες οι «αποκλειστικές πληροφορίες» συνδέουν με την υπόθεση της Χρυσής Αυγής: η εφέτης Ιωάννα Κλάπα ήταν η μια από τις δυο ανακρίτριες στην υπόθεση.
Χρειάζεται να το πούμε; Η κυβέρνηση είναι σε ομηρία της επιλογής της να χρίσει τον Άρειο Πάγο αρμόδιο για μια κρίσιμη λειτουργία του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Όποιος, τον περασμένο Φεβρουάριο, δεν κατανοούσε γιατί επέμεναν τόσο οι δικηγόροι της Πολιτικής Αγωγής –όπως και άλλοι νομικοί από το χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς–, όποιος δεν καταλάβαινε γιατί ήταν σημαντικό να μην δοθούν στον Άρειο Πάγο αρμοδιότητες που στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες τις έχει, και πρέπει να τις έχει, η Βουλή, σήμερα έχει μια πληρέστερη εξήγηση, εκτός από μια αδιέξοδη κατάσταση.
Χρίζοντας τον Άρειο Πάγο αρμόδιο για το ποια κόμματα θα συμμετάσχουν και ποια όχι στις εκλογές, η κυβέρνηση βοηθά το κόμμα Κασιδιάρη να προβάλλει ως «διωκόμενο» από το «σύστημα», άρα «αντισυστημικό»: Τα δεκατριάμισι χρόνια φυλακή στον Κασιδιάρη ως διευθύνοντα εγκληματική οργάνωση, η πλήρης ασυδοσία του πριν από το 2013, η ανενόχλητη προεκλογική καμπάνια από τη φυλακή, οι «άκρες» του στον δικαστικό και επιχειρηματικό κόσμο που αποκάλυψε (ή απλά επιβεβαίωσε) η εμφάνιση του πρώην αρεοπαγίτη Κανελλόπουλου ως «μπροστινού» του έγκλειστου ναζιστή, όλα αυτά μοιάζουν «παλιά», τη στιγμή που ο αντιεισαγγελάς Τζανερίκος, παραιτηθείς πρόεδρος του Α1 Τμήματος του Άρειου Πάγου, που θα αποφασίσει για την τύχη του κόμματος Κασιδιάρη, καταγγέλλει κυβερνητικές πιέσεις, υποσχέσεις, αλλεπάλληλες συναντήσεις με ανώτατους κυβερνητικούς.
Μπροστά σε αυτό το δυσώδες σκηνικό, δεν ξέρεις με ποιον να τα πρωτοβάλεις:
- Με την αδιανόητη κυβέρνηση; Είναι η κύρια υπεύθυνη: Περίμενε να δει που θα κάτσει η μπίλια με τις δημοσκοπήσεις, άφησε ανενόχλητους τους ναζιστές εγκληματίες από το 2020, και ως το Φεβρουάριο του 2021. Η πρώτη τροπολογία για να τους «περιορίσει», στην πραγματικότητα τους έκλεινε το μάτι, αφού τους επέτρεπε να κατέβουν στις εκλογές με άλλον αρχηγό και άλλη ηγεσία. Η δεύτερη τροπολογία αποδείχτηκε απλά άχρηστη. Και σα να μην έφταναν αυτά, είναι η ίδια που καταξιώνει τους ναζί ως υποδοχείς «αντισυστημικής ψήφου χωρίς προτάσεις», που πρέπει, κατά Βορίδη, να περιοριστεί (!).
- Με τους δικαστικούς τύπου Τζανερίκου, που κάνουν σα να μην υπάρχει καταδικαστική απόφαση, και παίζουν το παιχνίδι τους, προσωπικό ή/και πολιτικό;
- Ή με όσους, εντός και δεξιότερα της ΝΔ, παρουσιάζουν τον ναζιστή Κασιδιάρη ως «διωκόμενο»; Μια ματιά σε όσα γράφει η Ελεύθερη Ώρα, διεκδικώντας για λογαριασμό της «Πατριωτικής Ένωσης» (Εμφιετζόγλου-Μπογδάνος) τις ψήφους του κόμματος Κασιδιάρη, δείχνει μόνο την κορυφή του παγόβουνου.
