«Μπρούνι μου, νιώθω πως θα κλείσω τα μάτια μου και, όταν τα ξανανοίξω, θα ‘σαι πάλι η νεαρή φοράδα που το σκάγαμε μαζί εκείνο το καλοκαίρι και τρέχαμε να βρούμε τα αγαπημένα μας αρσενικά να φλερτάρουμε μαζί τους, να ερωτευτούμε!»
«Συγγνώμη, αγαπημένη μου, αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γεράσεις! Ότι γερνούσες! Ότι μεγάλωνες κι εσύ κάθε μέρα που πέρναγε, όπως μεγάλωσα κι εγώ».
«Ήμασταν και οι δύο έφηβες τότε, Μπρούνι. Θυμάσαι που με έριξες κάτω χλιμιντρίζοντας για να τρέξεις στον Άλεξ; Θυμάσαι που γύρισες μετά από ώρα, με ύφος ένοχο, και κόλλησες τη μουσούδα σου στον ώμο μου;».
Οι «Ατάσθαλες» της Ειρήνης Νομικού από τις εκδόσεις Λυκόφως είναι μια συλλογή είκοσι δύο διηγημάτων/αφηγημάτων, που σε 92 σελίδες μας χαρίζουν ένα λυρικό και συνάμα ρεαλιστικό σύμπαν, λογοτεχνικά αρτιότατο και κοινωνικά διεισδυτικό. Το διήγημα συχνά, λόγω κυρίως του μικρού μεγέθους του, αδυνατεί να διαβεί τις συμπληγάδες της βεβιασμένης απομίμησης του μυθιστορήματος ή του λογοτεχνίζοντος δοκιμίου. Η Ειρήνη τις διαβαίνει επιτυχώς χάρη στην ευρύτατη θεματολογία της, τους ρεαλιστικότατους χαρακτήρες της, τους εξαιρετικούς διαλόγους της και την απλοεπή, αλλά μεστή γλώσσα της. Εκείνο όμως που καθιστά τούτα τα μικρά διηγήματα πραγματικά διαμαντάκια είναι η ενσυναίσθηση και η «κοινωνική ακοή» της συγγραφέως.
Με πεδίο την καθημερινότητα και απολύτως καθημερινούς χαρακτήρες, η Ειρήνη δημιουργεί ένα πολύχρωμο παζλ με ηρωίδες γυναίκες, όχι απαραίτητα αντιστεκόμενες και χειραφετημένες, αλλά και διαψευσμένες, πλην χειραγωγημένες. Δεν κατασκευάζει επιθυμητούς χαρακτήρες, αλλά αναζητεί τις δυνατότητες υπαρκτών ανθρώπων, κυρίως γυναικών, και ανιχνεύει τις αδυναμίες και τα όριά τους. Χάρη δε στην «κοινωνική ακοή» που προανέφερα και το γλωσσικό ταλέντο της όλα τούτα τα αποδίδει με διαλόγους που κυριολεκτικά ρουφιούνται. Τα διηγήματα καταπιάνονται, με κοινωνικά ριζοσπαστική και ταυτόχρονα ιδεολογικά προσγειωμένη ματιά, με πολλές πλευρές της καθημερινότητας: συναισθηματική ανασφάλεια, αυταπάτες, χειριστικότητα και κυνισμός, ερωτικές αντιφάσεις και αναζήτηση, ομοφυλοφιλία, υποκρισία και στερεότυπα, σεξουαλική παρενόχληση, φιλανθρωπία και καθεστωτική διαπλοκή, καραντίνα και εγκλεισμός είναι μερικές από αυτές τις πλευρές. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί για περισσότερους από είκοσι δύο λόγους…