Η Σιομάρα Κάστρο

Το ερώτημα αν μια γυναίκα στην εξουσία μπορεί να κάνει τη διαφορά έχει, κατά καιρούς, λάβει πολλές απαντήσεις. Συνήθως, η απάντηση κάποιων ανθρώπων αρχίζει με τη  Μάργκαρετ Θάτσερ και τελειώνει στην Κοντολίζα Ράις. Προφανώς, η εξουσία από μόνη της δεν είναι μια συνθήκη της οποίας το περιεχόμενο εξαρτάται από το φύλο. Ή μήπως εξαρτάται και από αυτό; Σε κάθε περίπτωση, το ερώτημα αν μια γυναίκα αριστερή, επαναστάτρια ή μεταρρυθμίστρια, θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά στην καθημερινή ζωή πολλών χιλιάδων ή και εκατομμυρίων γυναικών ή και ολόκληρων κοινωνιών δεν απαντάται με ένα ναι ή ένα όχι. Παίζουν ρόλο πάρα πολλοί παράγοντες. Οι κοινωνικές συνθήκες, το πολιτικό σύστημα, η χώρα, το κίνημα. Θα ήταν, άραγε, η Ρόζα Λούξεμπουργκ στην εξουσία, η δικιά μας Ρόζα;

Στη συγκυρία που διανύουμε και με αφορμή την 8η του Μάρτη, για να συμβάλουμε σ’ αυτή τη συζήτηση, μεταφράστηκε ένα μικρό ρεπορτάζ για τη νέα πρόεδρο της Ονδούρας, μια αριστερή φεμινίστρια, τη Xiomara Castro που κέρδισε τις εκλογές σε μια χώρα που μέτρησε, το 2021,  320 γυναικοκτονίες. 

Η Xiomara Castro αναλαμβάνει την προεδρία της Ονδούρας, μιας χώρας που εξακολουθεί να είναι πολύ βίαιη με τις γυναίκες

Η Xiomara Castro, ηγέτιδα του κόμματος Ελευθερία και Επανίδρυση, γράφει ιστορία στις 27 Ιανουαρίου 2022, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά της ως η πρώτη γυναίκα που έφτασε στην προεδρία της Ονδούρας, μιας χώρας όπου πληθαίνουν οι σεξιστικές συμπεριφορές και καταγράφονται υψηλά ποσοστά βίας κατά των γυναικών.

«Η νίκη της πρώτης γυναίκας προέδρου στην Ονδούρα αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο βήμα στην επιρροή που ασκούμε οι γυναίκες σε διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές πτυχές», δήλωσε στο Efe η επικεφαλής της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ονδούρας, Blanca Izaguirre.

Η νέα πρόεδρος έρχεται στην εξουσία 67 χρόνια μετά την πιο σημαντική κατάκτηση στην πολιτική ζωή των γυναικών της χώρας, την αναγνώριση του δικαιώματος ψήφου στις γενικές εκλογές.

«Πριν από 67 χρόνια μας επέτρεψαν να ψηφίσουμε, ο δρόμος για μια γυναίκα στην Ονδούρα δεν ήταν εύκολος, αλλά σήμερα κάνουμε υπέρβαση και καταλαμβάνουμε τις απαραίτητες θέσεις για να επιτύχουμε τις αλλαγές που λαχταρούμε», τόνισε η  Izaguirre.

Ήταν στις 25 Ιανουαρίου 1955, επί κυβέρνησης του Χούλιο Λοζάνο, όταν εκδόθηκε το διάταγμα για να ψηφίσουν οι γυναίκες, ήταν αυτό που μπορούσαν να κάνουν για να εκλέξουν τον Πρόεδρο Χοσέ Ραμόν Βιλέντα Μοράλες (1957-1963), ο οποίος ανατράπηκε στις 3 Ιανουαρίου 1963, όταν η εξαετής θητεία του κόντευε να τελειώσει.

Στην Ονδούρα επικρατεί «μια φαλλοκρατική κουλτούρα»

Η Κάστρο, διαχειρίστρια επιχειρήσεων και παντρεμένη με τον πρώην πρόεδρο Manuel Zelaya, ο οποίος ανατράπηκε στις 28 Ιουνίου 2009, όταν προώθησε συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που ο νόμος τον εμπόδιζε να κάνει, θα ηγηθεί της Ονδούρας ως τις 27 Ιανουαρίου 2026, αφού κέρδισε τις εκλογές της 28ης Νοεμβρίου 2021 με μεγάλη διαφορά, αντικαθιστώντας τον Juan Orlando Hernández, ο οποίος κυβερνούσε τη χώρα από το 2014.

Η Izaguirre, η οποία είναι επίσης η πρώτη γυναίκα που ηγείται στην Επιτροπή  Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Ονδούρα, προβλέπει ένα «υποσχόμενο μέλλον» για την Κάστρο, που είναι  62 ετών, αν και επιβεβαιώνει ότι θα έχει «μεγάλες προκλήσεις», σε μια χώρα όπου επικρατεί «μια φαλλοκρατική κουλτούρα».

«Η γυναίκα στην Ονδούρα είναι θύμα μισογυνισμού και συκοφαντικών εκστρατειών και διακρίσεων», λέει η διαμεσολαβήτρια, ζητώντας περισσότερους χώρους συμμετοχής των γυναικών στη λήψη πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αποφάσεων.

Η Ονδούρα καταγράφει «σημαντική πρόοδο» στη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική, αλλά εξακολουθούν να υφίστανται βία, εξαναγκαστικές εξαφανίσεις, βιασμούς, καταστολή και εκφοβισμό λόγω της «αδιαφορίας πολλών αρχών», επεσήμανε.

Λίγες ευκαιρίες

Στην Ονδούρα, με 9,5 εκατομμύρια κατοίκους, πάνω από το 51% είναι γυναίκες, αλλά αυτό δεν αντανακλάται στους κύκλους της εξουσίας, λόγω της ανισότητας και της έλλειψης ευκαιριών, σε μια χώρα της Κεντρικής Αμερικής όπου υφίστανται επιπλέον έμφυλη βία. Ο νόμος της ισότητας ορίζει ότι τα κόμματα πρέπει να ενσωματώνουν τουλάχιστον 50% συμμετοχής των γυναικών στα εκλογικά τους πρότυπα, αλλά στο κοινοβούλιο της Ονδούρας έχουν, αυτή την περίοδο, εκπροσώπηση 26,6%.

Η συντονίστρια του Προγράμματος για την Ενίσχυση του Δικαιώματος των Γυναικών να Αποφασίζουν, Regina Fonseca, είπε στην Efe ότι η έλλειψη ευκαιριών για τις γυναίκες έχει να κάνει με την «πατριαρχική λογική».

Η Fonseca τόνισε την ανάγκη να ξεπεραστεί η κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ανισότητα που επηρεάζει τις γυναίκες και, γι’ αυτό, πρέπει να προωθηθεί μια «κουλτούρα σεβασμού κι αναγνώρισης».

Προσδοκίες φεμινιστικών οργανώσεων

Η ίδια τόνισε, επίσης, ότι ο ερχομός της πρώτης γυναίκας στην προεδρία της Ονδούρας, 67 χρόνια μετά την απόκτηση του δικαιώματος ψήφου, αποδεικνύει «πόσο ριζωμένη είναι η πατριαρχική κουλτούρα» στη χώρα. Η Fonseca πρόσθεσε ότι οι φεμινιστικές οργανώσεις έχουν «μεγάλες προσδοκίες και ελπίδες» ότι η κατάσταση των κοριτσιών και των γυναικών στην Ονδούρα θα βελτιωθεί όταν η Κάστρο αναλάβει τη διοίκηση.

Η, επίσης, διευθύντρια  του Κέντρου για τα Δικαιώματα των Γυναικών της Ονδούρας κάνει σαφές ότι, παρά την άνοδο της πρώτης γυναίκας στην προεδρία της χώρας, «υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν» για την πρόληψη και την εξάλειψη κάθε μορφής βίας εναντίον των γυναικών.

Τα προβλήματα που επηρεάζουν τις γυναίκες της Ονδούρας «δεν επιλύονται μόνο με την άφιξη της  Κάστρο, χρειάζονται προοδευτικές πολιτισμικές αλλαγές», επεσήμανε η Fonseca, η οποία σημείωσε επίσης ότι η εξάλειψη της έμφυλης βίας είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ονδούρα, όπου περισσότερες από 320 γυναίκες πέθαναν βίαια το 2021, σύμφωνα με φεμινιστικές οργανώσεις.

Δημοσιεύτηκε 27 Ιανουαρίου 2022 – Πηγή: https://efeminista.com

Περισσότερες πληροφορίες: https://reportarsinmiedo.org/

Κυριακή Κλοκίτη

Δείτε εδώ όλα τα άρθρα του αφιερώματος για την 8η Μάρτη       

Διαβάστε επίσης

Δίκη Πολύκαρπου Γεωργιάδη: μια κακόγουστη φάρσα της «Αντιτρομοκρατικής»

Ενάμιση χρόνο πριν, την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020, ο αγωνιστής Πολύκαρπος Γεωργιάδης…

Εντουάρ Λουί: «Ενάντια στον φασισμό, θα πάω να ψηφίσω έναν υποψήφιο που μισώ βαθιά»

Τον Εντουάρ Λουί, μια από τις πιο μαχητικές φωνές υπέρ της εργατικής…